historia i ja: Breslau

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Breslau. Pokaż wszystkie posty

poniedziałek, października 22, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (35)

- Będzie padać?
- Na to wygląda.
- Cholerny świat. I czas.
- Czas?
- Tak, że ja bawiłam się w szyfry, a tobie wyrzygano pochodzenie - zadusiła kolejnego papierosa. Nigdy nie dopalonego do sensownego końca.
- Bärbel...
- Miałaś tak do mnie nie mówić - sięgnęła po kolejnego papierosa, ale paczka okazała się pusta. Zmięła ją i rzuciła za siebie. - Masz mówić Birgit. Birgit Laage. Cornelii wbiłam, aby reagowała tylko na imię Edda.

- Jak u grubego marszałka? - zauważyła Kira.
Bärbel/Birgit parsknęła śmiechem. W takich chwilach chyba uwalniała napięcie, które w niej wzbierało.
- Uważasz, że to było sensowne, aby wracać do Grety?

niedziela, września 16, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (33)

Kira Gaus już postanowiła. Nie, nie miała odwagi powiedzieć to staremu profesorowi. Napisała list: "Mój kochany profesorze Holbein...". Gdyby ktoś dokonał analizy atramentu, to przekonałby się, że od postawienia tych liter do napisania kolejnego zdania minęło trochę czasu. Wcześniej parę kartek zmiętych i podartych znalazło się w koszu na śmieci. Nie wiedziała, jak ubrać w słowa swoje uciekanie, swoje tchórzostwo. Tak, tak to rozumiała. Nie czuła się bezpiecznie w Breslau. Musiała stąd uciec. I to tylko w głąb Rzeszy. "Jestem zmuszona wyjechać. Dokąd? Jeszcze nie wiem. Zawsze chciałam pojechać do Monachium, ukochanego miasta cesarzowej Elżbiety". Znała bardzo dobrze Monachium. "To nagła decyzja. Musisz mi Stary Przyjacielu wybaczyć, to porzucenie. Jak tylko się urządzę, to napiszę". Postawiła dwie litery "Ki...", ale skreśliła je i dopisała "Twoja Gretchen".

Odłożyła pióro. List wsunęła do koperty. Nie myślała go wysyłać. Napisała tylko "profesor HOLBEIN". Wiedziała, że tu przyjdzie, wieczorem i odnajdzie list. Nawet go nie zakleiła. Spojrzała na walizy, które stały na podłodze, jeden kuferek leżał na sofie. Czuła się podle. Po raz kolejny uciekała.

czwartek, sierpnia 23, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (32)

- Coś... coś... ty zrobił?! - głos Bärbel Sonntag łamał się. Widziała przed sobą walkę na śmierć i życie. Ten, który zaatakował ją leżał w jakieś dziwnej pozie na ziemi. Głowa dziwnie opadała mu na bok, jakby straciła pion? Klaus von Leuthen dyszał jak rozwścieczony byk. Otarł pot i krew. Ta sączyła się z wargi.

- Co... teraz? Klaus! Ty go... zabiłeś?!

- Równie dobrze ty mogłaś tu leżeć - wskazał na trupa.

- Ale... dlaczego... Dziecko?

Klaus zawahał się.

wtorek, sierpnia 07, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (31)

- Jak to zniknęła?! Jak?! - standartenführer Max Sonntag rozdarł się w gabinecie doktora Martensa. Ściany odbijały głos. Zdawało się, że nie ma już miejsca na oddech. Atmosfera stała się ciężka, jak przed burzą, choć ta w najlepsze trwała. Twarzy Maxa Sonntaga sprawiała wrażenie, że zaraz rozszarpie ją kolejny atak szału.

- Siostra Winter poszła do pacjentki...

- Do mojej żony? - dopytał, choć doskonale znał odpowiedź.

- Tak. I...

- I?!

wtorek, lipca 24, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (30)

...Bärbel Sonntag usiadła na szpitalnym łóżku. Izolatka była jej domem od blisko dwóch tygodni. Doktor Martens proponował przeniesienie do sali ogólnej. Nie zyskał tym jednak aprobaty męża, którym był standartenführer Max Sonntag. Wchodzenie w spór z tępogłowym SS-manem było bez sensu. Po prostu dość ryzykowne.
Bärbel Sonntag powoli odzyskiwała świadomość świata, do którego mogła już nie wrócić. Kiedy tylko otworzyła oczy i dostrzegła jakieś obce nad sobą twarze i ten dziwne zapach myślała, że zwymiotuje. Jakiś wewnętrzny napad paniki kazał jej poderwać się i spróbować uciec. Miała moc? Poderwała się, ale czyjeś ręce przytrzymały ją. I niemal przyszpiliły do łóżka, które nie było jej:

piątek, lipca 06, 2018

Wrocławski spacer (04) - ZOO

Pierwszy raz był w grudniu 1967 roku. Prehistoria. Jedyne Święta spędzone poza Bydgoszczą. Gościna u wuja Telesfora i jego rodziny. Biskupin. Blok przy ulicy Olszewskiego. Nic nie pamiętam z tamtej wizyty. Miałem cztery lata i siedem miesięcy, a więc byłem młodszy, niż jest teraz mój Wnuk (5 lat 1 miesiąc i dni kolejnych). Zachowało się kilka kadrów zrobionych w ZOO. Oszczędzę wrażeń oglądania mnie, kuzynki mej jedynej i brata jedynego. Może by sobie tego nawet nie życzyli.

poniedziałek, lipca 02, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (29)

Karl Werner odłożył filiżankę. Wzdrygnął się. Nie cierpiał zimnej herbaty. Cud, że jeszcze miał zapas cejlońskiej, jaką przywiózł mu Christopher. Umiarkowanie sypał do imbryczka. A, że od trzech lat sam gospodarzył, to mu starczało. Panna Wuttke przychodziła raz w tygodniu posprzątać. Ale wiele tego nie miała. Karl Werner starał się dookoła siebie nie czynić chaosu. Na bieżąco mył to i owo. Jeszcze ta pielęgniarka z zastrzykami. Ale i pora na kłucie zbyt wczesne. Zwykła zjawiać się w południe.

piątek, czerwca 22, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (28)

Kira Gauss drgnęła. Do jej garsoniery wszedł... Podniosła się z miejsca. Ten widok zawsze budził w niej grozę, panikę, chęć ucieczki. Klaus von Leuthen nie kończył psychologii, ale widział, rozumiał. Podszedł do stolika. Położył teczkę.

- Co to jest?

- Teczka personalna.

- Widzę, że nie Jahrhunderthalle. Ale... - mimowolnie przerzuciła kilka kartek. Czuła, że w ustach robi się jej sucho. Podniosła wzrok znad papierów. Usta zaczęły jej drżeć.

- Są ludzie w Breslau, którzy chcą pani zagrozić, frau Gauss.

Nie wierzyła w to, co słyszy i widzi. Oficer SS, przed którym uciekła z Drezna stawał w jej obronie?

- Nie rozumiem...

- Czego pani nie rozumiem, Kiro?

wtorek, czerwca 12, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (27)

- To jest to?

- Tak jest herr... - Fritz Bruell trzasnął butami.

Standartenführer Max Sonntag spojrzał spode łba na podwładnego.

- To są te materiały? - uderz palcem w teczkę.

- Jawohl! - usłyszał w odpowiedzi. Nic więcej innego po prostu nie spodziewał się.

Fritz Bruell był bodaj Holendrem, który już w '28 zrozumiał, że swoją przyszłość warto związać z rodzącym się ruchem narodowosocjalistycznym. Mówił nienagannie po niemiecku. Trzeba było bardzo sprawnego ucha, aby wychwycić minimalny holenderski akcent.

Sonntag otworzył teczkę. Na samej górze leżało kilka fotografii. Małżeńska para, młoda kobieta, spięte spinaczem artykuły prasowe o sukcesie w "Carmen". Jedno zdanie wryło się od razu: "Kira Gauss rzuciła na kolana Byreuth!".

poniedziałek, czerwca 04, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (26)

A jednak Kira Gauss została w Breslau.

O wyjeździe Emmy Holzer dowiedziała się przypadkowo. Przejeżdżała samochodem koło tej kamienicy, w której mieszkała, kiedy madame wychodziła i wsiadała do jakiegoś samochodu. Sprawiała wrażenie osoby, która jest zagubiona.

Spacer po rynku nie dawał ukojenia. Była rozpoznawana. Coraz to ktoś mijający ją uśmiechał się do niej życzliwie. Odpowiadała tym obcym ludziom tym samym. Jakieś dziewczyny, nie już podlotki, ale dorastające pannice, chwilę się wahały, aż jedna zrobiła zdecydowany krok:

- Jestem Emma Barsky.

- Miło mi - odparła Kira Gauss. Podała dziewczynie rękę. Ta z radości aż podskoczyła.

- Ta... to... To moja przyjaciółka Dora Schmidt. Ale ona... ona jest głupia, bo boi się podejść.

- Doro, ja nie gryzę.

sobota, maja 26, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (24)

Libussa otworzyła drzwi tyle o ile. Do tego łańcuch. Jej blada twarz w pomroku zdawał się jeszcze bardziej trupia, niż była w rzeczywistości.

- Słucham?! - nie brzmiało zachęcająco. Równie dobrze mogła warknąć: "czego?!". Ale tego nie zrobiła. Zmierzyła stojąca kobietę.

- Muszę widzieć się z madame Emmą...

- Pani już dziś nie przyjmuje!

- Ale ja muszę.

- Nic pani nie musi! - poirytowanie Libussy zaczęło niebezpiecznie unosić się ku niebezpiecznej stanowczości i nieubłagalności.

- Jestem...

- Widzę kim pani jest! - odparła niewzruszona swoim postawieniem na swoim kobieta. - Znam panią. Pani tu była. Madame panią wyrzuciła...

niedziela, maja 20, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (23)

Sturmbannführer Klaus von Leuthen mimo wszystko czuł się niezręcznie. Jakby nie było sam znalazł się w jądrze zdarzenia, które go teraz przerosło. Miał iść po swoich śladach. Rozkaz standartenführer Maxa Sonntaga, aby zbadał mieszkanie swej żony i udowodnił z kim erfrau gruchała pośród czterech ścian - był ponad jego poziom. Nie był pospolitym śledczym, aby ganiać za niewiernością szefowej. Sam przecież nie był bez winy. Ostatni wyjazd poza Breslau był tego koronnym dowodem.

Bärbel Sonntag nie odzyskała jeszcze przytomności. Nie wierzył, aby w chwili rozpaczliwej obrony zechciała oskarżyć go o gwałt. Chyba, że...

Cieć na widok munduru niemal stanął na baczność.

- Nr 3?

- To... to... na drugim piętrze! - brzmiało jak złożenie meldunku. Brakowało, aby trzasnął butami, a miotłą oddał honory.

- Drugie, powiadasz?

- Tak, herr sturmbannführer.

- I zapewne wiesz kto tam mieszka.

- Po prawdzie herr... - zająknął się.

poniedziałek, maja 14, 2018

Wrocławski spacer... (02) - Katedra

"Wrocławski spacer" - miał być moim hołdem dla stolicy Dolnego Śląska. Starczyło tylko inwencji na jeden odcinek pt. "Kłódki miłości"? Ależ to było... trzy lata temu: 15 lutego 2015 r. Zdjęcia, które tu zamieszczę pochodzą z tamtego grudnia 2012 r. Kiedy je robiłem jeszcze nie zamierzałem zakładać tego blogu. Narodził się 15 XII tego samego roku. Za kilka dni razem m. in. z moimi Wychowankami będę spacerował po Wrocławiu, Ostrowiu Tumskim.

niedziela, maja 13, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (22)

Greta Hoffbauer zerwała kolejną kartkę z kalendarza. Zawahała się? Tak, od kilku dni bała się to robić. Spotkanie z Klausem von Leuthenem zmasakrowało jej spokój. Łapała się na tym, że zaczynała oglądać się za siebie, przyglądać ludziom, kiedy ktoś szedł dłużej za nią wpadała w stan zdenerwowania, raz nawet potknęła się na Rynku, koło ratusza. Powoli czuła, że strach bierze górę nad nią. Właściwie skąd to się brało? Von Leuthen niczego złego jej nie robił. Nie ścigał, nie dręczył. Czy strach budził już sam mundur SS?

Wyjęła z szafy walizkę. Tę samą, z którą wyjechała z Drezna. Wrzuciła do niej sukienkę. Jedną, drugą... Nie usłyszała pukania do drzwi. Było takie subtelne, delikatne, jak szemranie po desce palców małej dziewczynki. Drzwi otworzyły się.

- Pakujesz się? - usłyszała znany jej głos.

Greta odwróciła się.

Profesor Holbein zamarł w jakiejś dziwnej pozie.

- Muszę... wrócić...

- Dokąd? Do kogo?

- Do Berlina. Ciotka Aleksis jest chora...

wtorek, maja 01, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (21)

Kira Gauss zamarła z wrażenia. Ten otaczający ją wianuszek wielbicieli, rannych żołnierzy robił wrażenie. Nie wierzyła, ze każdy z nich widział ją na scenie, deskach opery. Profesor Holbein dał jej do zrozumienia, że to byłoby dobrze przyjęte. Nie dało ukryć się przed opinią publiczną Breslau, że ktoś tak popularny występuje tu nad Odrą. "Violetta Café" była niemal okupowana przez spragnionych odmiany widzów. Bardzo szybko upomniał się o nią Theater "Metropol". Schauspielhaus po prostu zawłaszczył sobie Kirę? Nie zdradziła strego profesora i kilka wieczorów w miesiącu była do jego dyspozycji. I to w czasie jednego z wieczorów usłyszała:

- Odwiedź ich.

- Kogo?
- Rannych...
- Mam tam pójść?
- A, co ci szkodzi? - błagalne oczy wytrąciły ją wtedy z równowagi?

poniedziałek, kwietnia 23, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (20)

Szpitalnym korytarzem szło trzech mężczyzn. Dwóch było w mundurach SS, trzeci w doskonale skrojonym garniturze i kapeluszu. Utykał lekko na lewą nogą. Akurat ze swego gabinetu wyszedł lekarz. Na widok tej trójki przystanął.

- Panowie, tutaj nie ma wizyt - poinformował.

- To właśnie doktor Martens - odezwał się układnie cywil.

Standartenführer Max Sonntag, bo to on był, oszacował lekarza swym przenikliwym wzrokiem.

- Dla mnie nie ma? Pan sobie kpi?! - warknął, jak brytan, który chwycił trop. - Pan nie wie, kim jestem!

- Widząc po randze... chyba dość dużo standartenführer - lekarz nieznacznie cofnął się. Znał tego typu typy. Starczyło jedno spojrzenie, a spod munduru wychodził rzeźnik, piwowar, bauer, zwykły cham. - Kogo pan szuka?

- Bärbel Sonntag - uprzedził cywil. - Żona pan...

- Rozumiem.

niedziela, kwietnia 15, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (19)

- Co to jest? - stan zdziwienia Grety Hoffbauer sięgał kresu widnokręgu. Profesor von Holbein położył na stole wizytówkę.

- Nie rozumiem - pokiwała głową, dając do zrozumienia, że naprawdę nie rozumie. - Czy... to jakiś żart?

- Droga Gretchen, w twoim przypadku, nie ośmieliłbym się na ironię czy nietakt. Choćby na wspomnienie berlińskich czasów. Dodam: dobrych czasów. Dla mnie i dla ciebie. I dla Niemiec, kiedy ta austriacka gnida jeszcze bezkarnie siorbała bawarskie piwo.

- Panie profesorze, bo jeszcze...

- Życzliwi już dawno napisali odpowiedni donos - uśmiechnął się. - Nie wątpię w to wcale. Takie podłe czasy. Podejrzewam choćby Urlikę...

- Pannę...

- On wcale nie jest panną - przerwał jej. - Jej męża zabili Polacy jeszcze w '39, kiedy szturmował w Gdańsku jakąś tam pocztę. Nieważne. To wesz.

wtorek, kwietnia 03, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (18)

Bärbel Sonntag naciągnęła pończochy. Poprawiła je. Jej smukłe nogi mogły przyprawić o zawrót głowy każdego, kto nie był obojętny na kobiece wdzięki.

- Czy twój mąż jest aż tak głupi?

- Kto? - zdziwiła się, jakby chodziło nie ojej męża, ale jakieś innej kobiety. - Max?

- Wysyłać nas na koncert razem? Dać na to rozkaz?

- Panie sturmbannführer... - pochyliła się nad nim. - Rozkazy trzeba wykonywać. A po prostu mój mąż zapałał do pana bezgranicznym zaufaniem.

- Obawiam się Bärbel, że nie były dla nas wyrozumiały, gdyby...

- Gdyby? - położyła palce na jego ustach.

- Gdyby - uwolnił usta od jej dotyku. - stanął tu w drzwiach. Zastrzeliłby mnie od razu czy oddał w łapy swoich oprawców?

poniedziałek, marca 26, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (17)

Standartenführer Max Sonntag przekładał kolejną kartę akt personalnych. Raz po raz spoglądał na stojącego opodal oficera. Widział relatywnie młodego mężczyznę. Wyczyny wojenne i śledcze opisane w dokumentach robiły wrażenie.

- Był pan w Lidicach?

- A także pod Smoleńskiem, w Warszawie, ostatnio...

- Ostpreußen - standartenführer Sonntag aż cmoknął z wrażenia. - Rekomendacja Kocha by wystarczyła.

Stojący uśmiechnął się znacząco. Jakby obsypana orderami pierś sama za siebie nie mówiła z kim miano do czynienia.

- Imponują mi pana osiągnięcia sturmbannführer Klaus von Leuthen.

- Cieszy mnie to panie standartenführer.

- Chce pan wrócić do policyjnej roboty?

- Jeśli mogę się tak wyrazić... jakaś odmiana...

piątek, marca 02, 2018

Spotkajmy się na Unter den Linden 7 / Treffen wir uns in Unter den Linden 7 (15)

Gretchen niemal bezszelestnie weszła do gabinetu profesora Holbeina. Bywała tu bardzo rzadko. Prawie w ogóle. To on przychodził do jej pokoiku, który robił za garderobę. W pokoju panował półmrok. Nad kominkiem wisiał portret. Nie miała wątpliwości:

- Lenbach?

- Brawo, frau Kira - spojrzał w tym samym kierunku. Odpowiedź była smętna, ciężka, zawiesista, jak gęsta ciecz. - Znasz się moje dziecko na sztuce?

- Trochę. W końcu to pan pamięta kanclerza...

Strony