historia i ja: wiersze

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą wiersze. Pokaż wszystkie posty

środa, grudnia 07, 2022

Spotkanie z Pegazem - 189 - Jacek Kaczmarski "Warchoł" ("Sarmatia")

Brnę w sarmackiego ducha z pełną konsekwencją? I po raz kolejny sięgam po poezję/twórczość Jacka Kaczmarskiego. Takie moje wybory, upodobanie i fantazja. Jest coś w onej szlachetczyźnie jakoś miłej oku i chwytającej za duszę i serce? Mój Syn, od lat żyjący na emigracyjnym chlebie, kiedyś swoim znajomym pokazał adaptację m. in. "Potopu". Nastąpiło totalne oczarowanie i zachwyt, połączony z zaskoczeniem. Nikt tam nawet nie przypuszczał, jak barwna i groźna była historia Rzeczypospolitej Obojga Narodów w XVII w. Dla synów Albionu (i nie tylko) było to, jak lądowanie na... Planecie Małp lub innym Marsie czy obcej galaktyce.

Znowu wracam do płyty "Sarmatia". Nie, nie wiem czy to otwieranie cyklu w cyklu. Nie sądzę, aby każdy włączał rzeczoną płytę i spał z tomem poezji/piosenek Jacka Kaczmarskiego pod poduchą. Po raz kolejny proponuję chwilę przemyśleń nad czasem przeszłym dokonanym, ale i współczesnością. Bo nie czarujmy się: wiele z tego, co nam Jacek Kaczmarski wyśpiewywał, to o NAS!

poniedziałek, marca 22, 2021

Pożegnanie - Adam Zagajewski (1945-2021)

Umarł człowiek. Dookoła tyle śmierci. Trudno do tego przywyknąć: rodzic, rodzeństwo, kolega, przyjaciel, sąsiad, pisarz, aktor, poeta. Nasze pisania mogłyby sprowadzić się do tworzenia kolejnych nekrologów. W Krakowie odszedł Adam ZAGAJEWSKI. Jeden z tych ostatnich urodzonych we Lwowie, już po bezpowrotnym zajęciu miasta po raz drugi i ostateczny przez Sowietów. Ekspatriant, syn ziemi lwowskiej, zbuntowany inteligent Polski Ludowej. Niedoszły laureat literackiej Nagrody Nobla? Nie dostał tego wyróżnienia. Trudno.

sobota, lipca 27, 2019

Spotkanie z Pegazem... (149) Jacek Kaczmarski "Tren spadkobierców"

28 lipca 1998 r. zmarł Zbigniew Herbert. Miesiąc później Jacek Kaczmarski napisał "Tren spadkobierców". Jak sam mówił w czasie jednego z ostatnich koncertów w Radiowej Trójce (14 X 2000 r.): zaraz po śmierci poety zaczęto się kłócić, jakiej orientacji politycznej był Herbert. Innymi słowy mamy odpowiedź jednego poety (barda) na życiorys i dorobek drugiego.

Nie wiem jaki wpływ na Kaczmarskiego miał Herbert, ale coś musiało być na rzeczy, skoro powstał jeszcze tekst/wiersz/pieśń "Zbigniewowi Herbertowi". Nie zdziwię się, jeśli wrócę do niego 29 X. To wtedy przypadnie 95-ta rocznica urodzin poety.

sobota, grudnia 15, 2018

13 XII 1981 r. - wierszykiem pisany

...zrobił się nam kolejny tematyczny tryptyk?

Zawdzięczam go tym razem aktywności dwóch Czytelników komentujących mój post z 13 grudnia. Panowie Artur (zali chodzi o mego eks-ucznia, który od lat mieszka na dalekiej Islandii?) i Jeremiego. Moje pisanie pobudziło obu do przypomnienia sobie ulotnej twórczości stanu wojennego. Tak, chwila sprawiała, że odżywał duch z lat... okupacji hitlerowskiej. Było trochę analogii między tym, co działo się w latach 1939-45 a 1981-83: choćby patrole wojskowe na ulicach, rewizje, niepewność, strach. Zaraz jakiś post-sowietysta wykrzyknie: "Nikt nikogo nie wieszał, nie rozstrzeliwał!". I zacznie pluć jadem na mnie. A niech pluje. Na mnie, w macierzystej szkole średniej, jeszcze przed grudniem '81 mówiono, że jestem: czarna reakcja i chodząca prowokacja. A polonistka pani profesor Wanda Pinkowska powtarzała: "Przepisz pracę, ale ty się pod nią już nie podpisuj".

piątek, grudnia 07, 2018

Spotkanie z Pegazem (137) Konstanty Ildefons Gałczyński "Po Brukseli chodzę pijany..."

Nie mogę pojąć, że Konstanty Ildefons Gałczyński (1905-1953) nie zagościł jeszcze w tym cyklu. Brzmi to nawet dość przewrotnie zważywszy, że dwa tomiki Jego poezji są w moim posiadaniu od trzech dekad. Że to żaden zasób? Wiem, ale dla mnie to i tak bardzo dużo. "Teatrzyk Zielona Gęś" gdzieś tam się w tle pojawiał. Któż z nas nie znał "Pieśni o żołnierzach z Westerplatte". Ilu z nas w młodzieńczym porywie czuło strofami:

A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź,
wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj,
ty mnie ukołysz i uśpij, snem muzykalnym zasyp, otumań,
we śnie na wyspach szczęśliwych nie przebudź ze snu.

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905-1953)

sobota, lipca 28, 2018

Spotkanie z Pegazem... (127) Zbigniew Herbert "Przesłanie Pana Cogito"

To będzie niezwykłe "Spotkanie z Pegazem". Nie dlatego, że dziś, 28 lipca, przypada XX rocznica śmierci Zbigniewa Herberta, ale z racji na... moją korespondencję z panią Ewą Adamik z Wydawnictwa Znak. Oto jakiej treści mail trafił do mej skrzynki:

"Szanowni Państwo,

w sobotę 28 lipca mija dwudziesta rocznica śmierci Zbigniewa Herberta

– niestrudzonego podróżnika, porywającego eseisty, genialnego poety, jednego
z najważniejszych twórców XX wieku.

czwartek, stycznia 18, 2018

Przeczytania... (246) Joanna Kulmowa "Moje żarty" (Iskry)

"Uwaga: wszystkie wiersze w tym tomiku zostały napisane i opublikowane w latach 1957-1987 i nie maja żadnych powiązań z dzisiejszymi wydarzeniami i postaciami, a ewentualne zbieżności są zwykłym nieporozumieniem" - takim zapisem asekurują się szacowne "Iskry", gdyby ktoś chciał przeciwko nim wyciągnąć najcięższe działa krytyki. I ja to rozumiem. Zbiór fraszek i wierszy Joanny Kulmowej "Moje żarty", to po prostu radość czytania i odkrywania. Czego? Aktualności w strofach sprzed kilku dekad! I stąd ów zapis na tylnej stronie okładki. Zbiór nie ma nawet osiemdziesięciu stron. Czemu taki drobniutki, chudziutki? Mogę tylko napisać: wielka szkoda. Bo mamy niezwykłą okazję przypomnieć sobie lub poznać od podstaw utwory Poetki.

wtorek, października 10, 2017

Spotkanie z Pegazem (108) Jacek Kaczmarski "Rejtan, czyli raport ambasadora"

Takie nastały terminy, że plwa się na wszystko i wszystkich, którzy odważyli się myśleć inaczej, spojrzeć inaczej. Jakiś dziwny chocholi taniec obłąkańców trwa i ma się coraz lepiej (w swoim mniemaniu). Władza wstaje i klaszcze! Wznosi owacje na cześć, tego który sankcjonuje sobą polityczne łobuzerstwo, chamstwo, ostracyzm. Wernyhora roztrzaskał swą lirę! Jasiek znów zgubił róg!...

W chwilach obelg parlamentarno-wiecowych jednych stroi się w pamięć Rejtana, dla drugich pozostaje tylko Targowica! Jacek Kaczmarski (1957-2004) pozostawił nam mnóstwo strof do przemyśleń, wśród nich jest "Rejtan, czyli raport ambasadora":

niedziela, marca 05, 2017

Spotkanie z Pegazem... (92) Bułat Okudżawa "A jednak mi żal" / "А все-таки жаль"

Dziś ON - Булат Шалвович Окуджава (1924-1997). Zawsze uważałem, że ideologizacja nauczania języka rosyjskiego za tzw. komuny zrobiła wiele złego w odbiorze kultury rosyjskiej. Zamiast nas uczyć piękna jej dokonań, kazać na pamięć uczyć się Puszkina, Lermontowa, Jesienina, Majakowskiego, Achmatowej, ba! Wysockiego - mieliśmy jakąś sieczkę. Szkoda. Tym bardziej czarowała nas w indywidualnym poszukiwaniu innej rosyjskości twórczość Biczewskiej, Wysockiego i właśnie Okudżawy. Pierwszego utworu nigdy nie zapomnę: "Nie wierzcie piechocie". Akurat przygotowywaliśmy w 1979 r. w mojej szkole wieczornicę na okoliczność powstania Ludowego Wojska Polskiego. Proszę mi wierzyć, to było przeżycie. Moja polonistka nie zaczęła hymnem pochwalnym o bitwie pod Lenino. Nie pamiętam, czy był Szenwald, ale na pewno Słonimski i jego "Alarm" oraz Okudżawa. Zakochałem się. I tak mi zostało.

Strony