historia i ja: E. Słoński

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą E. Słoński. Pokaż wszystkie posty

sobota, października 22, 2022

...na 150-tą rocznicę urodzin Edwarda Słońskiego - 23 X 1872 r.

Tak, Edward Słoński (1872-1926), to b a r d z o ważny dla mnie poeta. Powoli odzyskiwana jest jego twórczość przez potomnych. Kolejne rocznice 11 listopada 1918 coraz rzadziej nie obywają się bez przypomnienia poruszającego wiersza, pt. "Ta, co nie zginęła...". Ja swą znajomość z tą twórczością datuję na przełom lat 70-tych i 80-tych XX w., kiedy kolega w szkole średniej pożyczył mi pewną przedwojenną publikację poświęconą J. Piłsudskiemu. I tam znalazłem m. in. antologię kilku wierszy. Tym pierwszym, jaki wrył się w mą pamięć była "Unia Polski z Litwą".

środa, listopada 11, 2020

Polonia Restituta - XXIII - Edward Słoński "Ta, co nie zginęła"

Nie wierzyłem, że nigdy wcześniej nie cytowałem tego dramatycznego wiersza. Edward Słoński (1872-1926) musiał się znaleźć na moim blogu, bo od wielu (jeszcze czasów komuny!) Jego poezja jest ze mną, jest we mnie, jest przeze mnie cytowana i... śpiewana. "Ta, co nie zginęła", to bardzo smutny wiersz. Zrodzony w pierwszych tygodniach wielkiej wojny. Oto Polacy w różnych zaborach poszli w bój! Bić się nie za swoje, za obcych monarchów, przeciw sobie. W dwóch wrogi sobie szańcach celowali do siebie, mierzyli z karabinów, zadawali ciosy, nieśli śmierć. W imię czego?....

wtorek, maja 05, 2020

Przeczytania... (347) Jerzy Chociłowski "Najpierw Polska rzecz o Józefie Becku" (Iskry)

"Nikt z obozu rządzącego w Drugiej Rzeczypospolitej nie stał się obiektem tylu ciężkich oskarżeń co minister Beck. I to zarówno za granicą, jak i w ojczyźnie. Zarówno za życie, jak i po smierci. Oskarżenia te przybrał postać stereotypów i są uporczywie nagłaśniane, niby zdarta, puszczana w kółko płyta gramofonowa" - tymi słowy Jerzy Chociłowski rozpoczyna książkę "Najpierw Polska rzecz o Józefie Becku", którą wydały cenione przeze mnie Iskry. Zwracam uwagę, że to już druga książka tegoż Autora, która pojawia się w cyklu "Przeczytań...", patrz odcinek 283.

Kiedy po raz pierwszy usłyszałem o Józefie Becku? Chyba było to za sprawą spektaklu "Przed burzą" R. Wionczka, gdzie w rolę ministra spraw zagranicznych wcielił się bodaj Marek Walczewski. Projekcja z 1977 r. ma prawo zacierać się w mej pamięci. Oczywiście, jak wielu pamiętam H. Bistę w roli A. Hitlera. No, ale to ma być teraz o książce, a nie wspominanie Teatru Telewizji.

niedziela, kwietnia 21, 2019

...na 100- ną rocznicę ogłoszenia odezwy Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego Do Mieszkańców Byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego - 22 IV 1919 r.

Jak to było ładnie, gdy jak do Lublina,

do samego Wilna wjechał pan Belina -

zeskoczył z konika, szabelką zadzwonił,

Matce Ostrobramskiej nisko się pokłonił

i tak Ją serdecznie pozdrowił z ułańska. -

że błogosławiła Polsce aż do Gdańska.

Płynie Wilią , płynie pieśń o rozmarynie;

nie zginęła Polska i Litwa nie zginie.

czwartek, listopada 15, 2018

Spotkanie z Pegazem... (134) Edward Słoński "Sen o szpadzie. Do mego syna"

"Nazwisko Edwarda Słońskiego (1872-1926) i jego twórczość nie jest obca wiernym Czytelnikom i Gościom blogu historia i ja" - tak zaczynałem 85 odcinek tego cyklu w 2016 r. Coraz to wracam do Jego poezji. Jeśli mam okazję mówić o tej twórczości, to za każdym razem dodaję: zapominana. Bo taka jest prawda. Tym bardziej ujęło mnie, gdy w szkolnej akademii (do której i ja dorzuciłem część swej pracy, choć niewielu o tym wie) pojawiła się bliska sercu strofa z wiersza "Ta, co nie zginęła". Młodzież nie wiedziała czyj utwór deklamuje. Nie rozumiała sensu. Tak, jak nie pojmowała skąd w dwóch innych utworach jakiś... Tobolsk się pojawił, ba! gdzie go szukać na mapie.

sobota, listopada 10, 2018

Rhapsodia polonica - III

Kto dziś śpiewa „Mazura kajdaniarskiego” lub „Warszawiankę 1905 r.”? Skoro, ta z 1831 r. już zapomnianą. Nie ma innego wyjścia: omawiając ruch robotniczy i przebieg rewolucji 1905 r. należy włączyć YT i odtworzyć uczniom. To przecież kolejne burzliwe etapy w drodze do niepodległej.

Do mazura stań wesoło,
Buntownicza wiaro!
Suń wesoło, dalej w koło,
Warszawo i Karo!
Wróg ma dla nas kajdan dużo,
Ma też dużo turem,
My weseli, bo kajdany
Dzwonią nam mazurem!

niedziela, grudnia 04, 2016

Spotkanie z Pegazem... - 85 - Edward Słoński "Brygadier Piłsudski"

Nazwisko Edwarda Słońskiego (1872-1926) i jego twórczość nie jest obca wiernym Czytelnikom i Gościom blogu historia i ja. Starczy skorzystać z dobrodziejstwa blogowej przeglądarki, aby się o tym przekonać. 24 lipca minęła XC rocznica śmierci Poety. Moja wina, że w ten czas nie wspomniałem o tym smutnym fakcie z 1926 r. W przyszłym roku przypadnie 145. urodzin. Nikt z oficjeli nie dostrzegł daty 23 października, dlatego próżno pośród wybrańców (że przypomnę, iż zabrakło też miejsca dla uczczenia Bolesława Leśmiana) szukać jej w kalendarzu obchodów AD 2017. Trudno.

piątek, listopada 11, 2016

Polonia Restituta - XIII - Edward Słoński "Przyśniła się dzieciom Polska"

Polski listopad. Myślimy: Warszawa, Piłsudski, rozbrajanie Niemców, biało-czerwona, niepodległość. Gdzież w tym wszystkim... LWÓW? Tak, pisałem o Lwowie, dwa lata temu. W tym cyklu. Dość szczegółowo. Zwalnia mnie to z rozpisywania się "na temat"? Nie mam żadnych familijnych koneksji z Lwowem. Nigdy nie byłem we Lwowie. Tym bardziej m u s z ę przypomnieć, że od 1 listopada 1918 r. trwał bój o miasto! Od 1 listopada 1918 r. zapisywano nową, heroiczną kartę miast,a które za dewizę swą uznało maksymę: "SEMPRE FIDELIS".

piątek, lutego 12, 2016

Przeczytania... (117) Wiesław Mirecki "Malowane dzieci. Wspomnienia ułana" Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza

"Zaraz to tato nie wrócił. Czekaliśmy długo, minęła już północ, gdy usłyszałem szybkie, znane mi stąpanie po schodach. Skoczyłem do drzwi otwierając tacie. Otoczyliśmy go spragnieni nowin. Zadyszany, biegł pewnie po schodach, objął nas spojrzeniem śmiejących się oczu i prawie jednym tchem wyrzucił z siebie te trzy zdania i jedno słowo:

- Wrócił Piłsudski z Magdeburga! Jest w Warszawie! Zaczęliśmy rozbrajać Niemców! Jeść!" - dziś zupełnie zaskakujące "Przeczytanie...". Za każdym razem pojawiają się tu nowości kilku znaczących wydawnictw. A dziś? Zabytek? Książka, którą wydała zacna Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza. Mam przed sobą książkę "Malowane dzieci. Wspomnienia ułana" Wiesława Mireckiego (1911-1991), która ukazała się w 1986 r. Tak, trzy dekady temu. Nie sądzę, aby od tamtego czasu miała wznowienie. O jej istnieniu nie miałem nawet fioletowego pojęcia. Stała się moją niespodziewanie. Zawiadomiono mnie: w domu X, na ulicy Y jest remont i tam pozostawiony na niebyt pewien księgozbiór. No to wsiadłem do mego pojazdu i udałem się na ulicę Y, odnalazłem dom X i po dobrej godzinie wróciłem do siebie z 44 kilogramami książek! Nie zrobię tu szczegółowej wyliczanki pozyskanych tytułów, bo zrobiła by się niezła bibliografia?

Strony