historia i ja: J. Beck

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą J. Beck. Pokaż wszystkie posty

piątek, września 13, 2024

Goebbels o Polsce i Polakach...

"Czy będzie wojna? W to nie wierzę. w każdym razie nikt właściwie w tym momencie nie ma na to ochoty. Taki stosunek do niej to nasz najlepszy sojusznik" - tak w swoich dziennikach notował minister propagandy III Rzeszy, dr Joseph Goebbels (1897-1945) jeszcze 24 kwietnia 1939 r. [1] Był tak kiepsko wtajemniczony w plany wojenne A. Hitlera czy naiwnie wierzył, że uda się w Europie zachować polityczny status quo? Trochę dziwnie jednak brzmi, to co napisał jeszcze tego samego dnia: "Führer jest bardzo wściekły na Polskę. Sądzi, ż dojdzie do rychłego rozstrzygnięcia". Jak to rozumieć? Brak wiary w wybuch wojny, a potem sprawa... rychłego rozstrzygnięcia? Chyba nie bez dumy notował dwa dni później: "Wszędzie panuje przed nami niezmierny strach".

J. Goebbels - 1934 r. - domena publiczna

piątek, września 01, 2023

...na 84-tą rocznicę agresji niemieckiej na Polskę i rozpętanie II wojny światowej - 1 IX 1939 r.

"...jedno, co pozostaje w nas od osiemdziesięciu lat niezmiennie, to nierealistyczne poczucie własnej pozycji w Europie i świecie. Przekonania, że to my rozgrywamy Europę, a nie Europa nas, i że muszą się z nami liczyć" - tak we wstępie do swojej książki, pt. "Wojna? Jaka wojna?" napisał Cezary Łazarewicz (rocznik 1966). [1] Kogoś może dziwi, że często dorzucam rok urodzenia Autora? Oczywiście, to zabieg celowy. Jestem zdania, że inaczej podchodzi do tematyki kampanii polskiej 1939 r. każdy urodzony w innej dekadzie. Dla mnie (rocznik 1963) II wojna światowa, to dorosłość moich Dziadków i dzieciństwo Rodziców. Każde kolejny pokolenie oddala się. Tamten huk dział ma inny pogłos dla tych urodzonych w 1988 czy 1993, nie mówiac już o tych z roczników 2013 czy 2018. Też wybór tych lat nie jest przypadkowy: to wtedy zostawałem ojcem swoich dzieci i dziadkiem wnuków swych.

czwartek, lipca 22, 2021

...na 140-tą rocznicę urodziny Wieniawy - 22 VII 1881 r.

22 lipca. Polak z pewnym bagażem historycznych doświadczeń (np. świadomy przed 4 VI 1989 r. czym był PRL) kojarzy ten dzień z tzw. świętem Wedla. Pewnie, że nikt tak tego wówczas oficjalnie nie nazywał. Chodzi o coś, co szumnie obwołano: Narodowym Świętem Odrodzenia Polski. Że to na okoliczność ogłoszenia rzekomo w Chełmie Lubelskim Manifestu PKWN. Jeszcze nie umilkły działa II wojny światowej, a polscy sowietyści już w 1944 r. wiedzieli, że nowa Polska zaczyna się (prąc ze Wschodu) za Bugiem.

22 lipca. Mało kto dziś pamięta, że w 1807 r. cesarz Napoleon wydał/napisał/ogłosił Konstytucję dla Księstwa Warszawskiego. Tego mini państewka, które przywróciło dobre imię Polakom w XIX w. Dumy wielu jeszcze dziś rozpiera na wspomnienie tego czasu, kiedy orły napoleoński poderwały do heroicznego lotu lechickiego Białego Orła.

22 lipca. Nie ma zgodności czy to był rok 1878 czy 1879 urodził się Henryk Goldszmit, którego świat poznał jako Janusza Korczaka. Wielka, tragiczna postać. Bohater.Ktoś kiedyś powiedział o takich ludziach, że gdyby byli katolikami to Kościół uznałby za ich za świętych. Nie był katolikiem. Jeszcze dziś znajdą się persony, które odmówiłyby mu (i wielu innym) polskości!

wtorek, maja 05, 2020

Przeczytania... (347) Jerzy Chociłowski "Najpierw Polska rzecz o Józefie Becku" (Iskry)

"Nikt z obozu rządzącego w Drugiej Rzeczypospolitej nie stał się obiektem tylu ciężkich oskarżeń co minister Beck. I to zarówno za granicą, jak i w ojczyźnie. Zarówno za życie, jak i po smierci. Oskarżenia te przybrał postać stereotypów i są uporczywie nagłaśniane, niby zdarta, puszczana w kółko płyta gramofonowa" - tymi słowy Jerzy Chociłowski rozpoczyna książkę "Najpierw Polska rzecz o Józefie Becku", którą wydały cenione przeze mnie Iskry. Zwracam uwagę, że to już druga książka tegoż Autora, która pojawia się w cyklu "Przeczytań...", patrz odcinek 283.

Kiedy po raz pierwszy usłyszałem o Józefie Becku? Chyba było to za sprawą spektaklu "Przed burzą" R. Wionczka, gdzie w rolę ministra spraw zagranicznych wcielił się bodaj Marek Walczewski. Projekcja z 1977 r. ma prawo zacierać się w mej pamięci. Oczywiście, jak wielu pamiętam H. Bistę w roli A. Hitlera. No, ale to ma być teraz o książce, a nie wspominanie Teatru Telewizji.

poniedziałek, września 16, 2019

Kiedy się wypełniły dni i przyszło zginąć latem... (06)

"4 września rano otrzymuję telefon od ministrowej Beckowej, która prosi mnie, abym jechał do Nałęczowa, dokąd ewakuuje się MSZ (Ministerstwo Spraw Zagranicznych), i w przebudowanej przeze mnie willi spróbował przerobić piwnice na schron przeciwlotniczy i przeciwgazowy. Poleca mi zgłosić się w południe w gmachu Ministerstwa, skąd będę miał zapewnioną komunikację na Dworzec Wschodni, na pociąg ewakuacyjny" - jeśli napiszę, że każde przedwojenne i powojenne dziecko (do których i ja się zaliczam) znała Autora tego wspomnienia, to pewnie niedowiarek pokiwa głową. "Bredzi!" - wyrwie się z takowych ust. A nieprawda. Bo ten niedowiarek też może wychowywał się z bajką w ręku, do której ilustracje sporządził pan Marian Walentynowicz (1896-1967). Toż to autor Koziołka Matołka i Małpki Fiki-Miki!

sobota, września 07, 2019

Kiedy się wypełniły dni i przyszło zginąć latem... (03)

"Rozpoczynając wojnę, rozumiałem, że będzie ona z konieczności przegarną na froncie polskim, który uważałem za jeden z odcinków wielkiego frontu antyniemieckiego. Zaczynając w niebywałych warunkach walkę, czułem się też jako dowódca odcinka, który ma być poświęcony, aby dać czas i możliwości organizacji i przygotowania innych" - tak w Wigilię 1939 r. oceniał swój stosunek do kampanii polskiej marszałek Edward Rydz-Śmigły (1886-1941)*. Nie potrafię jednoznacznie ocenić Naczelnego Wodza. Trudno odmówić talentów dowódczych i osobistej odwagi dawnemu dowódcy legionowemu, bohaterowi wojny polsko-bolszewickiej. Czy była to jednak osobowość na najwyższym szczeblu dowódczym? Nie potrafię jednoznacznie ocenić Naczelnego Wodza. Szukam logiki w tym, co napisał, jak się bronił.

czwartek, sierpnia 22, 2019

...na 80-tą rocznicę paktu Ribbentrop-Mołotow - 22/23 VIII 1939 r.

"W wypadku nastąpienia terytorialnych lub politycznych zmian na terenach należących do Państwa Polskiego granica strefy interesów Niemiec i ZSRR przebiegać będzie w przybliżeniu po linki rzek Narew, Wisła i San" - chyba wszyscy doskonale znamy brzmienie tego upiornego paktu*. Przez lata skrywano i zaprzeczano istnieniu tajnego protokołu. Oto dwa, dotychczas wrogie sobie systemy polityczne i militarne, powróciły do stołu rozmów. Podzieliły między sobą przyszły łup. Było to dzielenie skóry na niedźwiedziu (i to nie tylko polskim), ale raczej nie miano wątpliwości, że polski kołacz będzie do schrupania. 22/23 sierpnia 1939 r. był preludium do tego, co miało stać się 1 i 17 września tego roku. Dwóch dat, które zmasakrowały II Rzeczpospolitą przy nikłym wsparciu tejże przez sojuszniczą Francję i Wielką Brytanię.

piątek, sierpnia 25, 2017

...w cieniu dwóch paktów - myśl marszałka Józefa Piłsudskiego AD 1934

7 marca 1934 r. marszałek Józef Piłsudski zaprosił do Belwederu byłych premierów, którzy pełnili swe funkcje po 15 maja 1926 r. Wśród nich nie zabrakło prof. K. Bartla, W. Sławka, K. Świtalskiego czy A. Prystora. Zaproszono również prezydenta Najjaśniejszej Rzeczypospolitej prof. I. Mościckiego oraz ministra spraw zagranicznych J. Becka. "Tematem konferencji były sprawy zagraniczne. Polska, jak mówił Piłsudski, znała z przeszłości co znaczy porozumienie się dwóch jej sąsiadów. Gdy się dogadają, niebezpieczeństwo istnieje zawsze" - powtarzam za Wacławem Jędrzejewiczem (1893-1993)*. II Rzeczpospolita miała za sobą podpisanie dwóch doniosłych paktów: z sowiecka Rosją (w 1932 r.) oraz faszystowskimi Niemcami (1934 r.). Pozornie była zabezpieczona.

Marszałek J. Piłsudski, obok w mundurze podpułkownik J. Beck

Strony