historia i ja: Wazowie

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Wazowie. Pokaż wszystkie posty

wtorek, maja 31, 2022

Onufry Zagłoba i tak dalej...

"Czy ci się rozum pomieszał? Wsadźże łeb w wiadro, mówię ci! Masz już krew, rozlałeś ją, i to niewinnie. Już ten nieszczęsny wyrostek nie dyszy. Diabeł cię opętał - alboś sam diabeł z ostatkiem, Opamiętajże się, a nie, to jechał cię sęk, pogański synu!" - nie będę stawiał konia z rzędem, aliści gdybym przeczytał ten fragment w miejscu publicznym (np. w szkole), to próżno by czekać odpowiedzi na pytanie: kto do kogo i o czym mówi? W czasach, kiedy jakieś fragmenty omawia się na lekcjach języka polskiego marne są widoki, aby ten czy ów poznał źródło mego cytowania. Tu sytuacja jest inna, bo tytuł podpowiada z kim mamy sprawę.

piątek, marca 22, 2019

...na 410-tą rocznicę urodzin JKM Jana II Kazimierza - 22 III 1609 r.

JKM Jan II Kazimierz Waza (1648-1668) nie pozostawił po sobie zbyt dobrej prasy! Pamięta się Królowi przede wszystkim "potop szwedzki", którego był sprawcą. I to nie za sprawą tytularnego panowania nad Szwedami, Gotami i Wandalami. Raczej chodziłoby o wdzięki pani Hieronimowej Radziejowskiej. Ech te kobiety. Coś na ten delikatny temat poniżej...

Nie, nie mam zamiaru pisać tu biografii JKM, z naciskiem na dwie dekady panowania. Odeślę do biografii, którą powinien w swoich zbiorach posiadać każdy miłośnik Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a już zainteresowany osobą ostatniego Wazy i ostatniego Jagiellona (chociaż po kądzieli) na tronie w Warszawie.

środa, grudnia 16, 2015

Boże , daj mementem meliorem, spraw w sercach naszych staropolską jedność, wykorzeń kłamstwa, obłudy, niezgody!...

"Nie czyń, Miłościwy Królu tej konfuzyjej i nam, i sobie, naszej i własnej ojczyźnie, która cię wychowała i osadziła na tronie. Z namiś się w tej urodził ojczyźnie, z namiś się chował i lata przepędził, od nas wolnymi głosami wezwany, abyś nam panował. Nie odstępujże nas" - tymi słowy we wrześniu 1668 r. podkomorzy Piotr Ożga usilnie błagał JKM Jana II Kazimierza Wazę, aby odstąpił od zamiaru złożenia korony. Nie inaczej wyrażał się w czerwcu tego roku ówczesny kanclerz wielki koronny Jan Leszczyński: "Dlatego życzę, aby po sejmikach jako najgorętsze w tej materyjej stanęły artykuły: prosić JKM ut continet regimen ad fata sua [aby sprawował rządy aż do swojej śmierci]". Ale JKM raz podjętej decyzji nie zmienił!

piątek, lipca 03, 2015

H u s a r i a

Jeden z moich uczniów zaszczycił mnie w czerwcu wypożyczeniem albumu "Husaria Rzeczypospolitej" Radosława Sikory i Radosława Szleszyńskiego (Instytut Wydawniczy ERICA, Warszawa 2014). I ślad tego pożyczenia jest tutaj...

Chyba nie ma w historii polskiego oręża drugiej takiej formacji, która rozpalałaby naszą wyobraźnię, jak HUSARIA! Wielu, dałoby wiele, aby ujrzeć antenata okrytego w lamparcią skórę, z majestatycznymi skrzydłami (nie do końca wiadomo, jak przytroczonymi i czy w ogóle używanymi). Wiem, że jeden z oszmiańskich Poźniaków stawał pod Wiedniem. Mam-że prawo utożsamiać się z nim? Pewnie jakaś niteczka pokrewieństwa gdzieś tam byłaby? Marzenie. Śmiem twierdzić, że potrafimy wymienić choć kilka bitew, w których to szarża husarii przechylała szalę zwycięstwa na stronę Rzeczypospolitej Obojga Narodów.

niedziela, marca 24, 2013

Maria Ludwika /Ludwika Maria Gonzaga - cz. I - francuska królowa (1645-1648)

"Król JMość Władysław IV, z pierwszej żony Zygmunta III Anny [Habsburżanki - przyp. K.N.] narodzony, w roku tym, gdy o nowym małżeństwie zamyślał, był już na drugiej połowie żywota, w której sił nie przybywa, zwłaszcza gdy pierwsza szafowało się hojnie"- chyba niezbyt pochlebnie rozpoczynał opis monarchy Józef Ignacy Kraszewski w powieści "Na królewskim dworze". Potem jest już tylko... gorzej. Oczywiście "gorzej" dla JMości: "Z bardzo urodziwego niegdyś młodziana usposobienie chorobliwe, sposób życia uczyniły go teraz ociężałym, otyłym, z obrzękłymi od podagry nogami, z twarzą rozlaną i bez wyrazu, mężczyzną starszym na pozór, niż był w istocie". 51. lat to w XVII w. był poważny wiek. Średnia wieku była dość niska. Monarcha nie mógł wiedzieć, że zostało mu ledwie dwa lata życia. Kraszewski uświadamiał czytelnika o kondycji JMości: "Często się już bez laski poruszać nie mógł, a całymi tygodniami w łóżku leżeć i na rady senatorskie z łożem się musiał kazać nosić". Smutny zaiste musiał to być widok. Potomek potężnych Wazów, Habsburgów, Jagiellonów, Sforzów wnoszony z łożem pomiędzy senatory?!

Strony