historia i ja: agresja niemiecka na Polskę

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą agresja niemiecka na Polskę. Pokaż wszystkie posty

piątek, września 13, 2024

Goebbels o Polsce i Polakach...

"Czy będzie wojna? W to nie wierzę. w każdym razie nikt właściwie w tym momencie nie ma na to ochoty. Taki stosunek do niej to nasz najlepszy sojusznik" - tak w swoich dziennikach notował minister propagandy III Rzeszy, dr Joseph Goebbels (1897-1945) jeszcze 24 kwietnia 1939 r. [1] Był tak kiepsko wtajemniczony w plany wojenne A. Hitlera czy naiwnie wierzył, że uda się w Europie zachować polityczny status quo? Trochę dziwnie jednak brzmi, to co napisał jeszcze tego samego dnia: "Führer jest bardzo wściekły na Polskę. Sądzi, ż dojdzie do rychłego rozstrzygnięcia". Jak to rozumieć? Brak wiary w wybuch wojny, a potem sprawa... rychłego rozstrzygnięcia? Chyba nie bez dumy notował dwa dni później: "Wszędzie panuje przed nami niezmierny strach".

J. Goebbels - 1934 r. - domena publiczna

niedziela, września 01, 2024

...na 85-tą rocznicę wybuchu II wojny światowej - 1 IX 1939 r.

"Większość wojen nie kończy się wyraźnym zwycięstwem. Większość wojen nie kończy się tak, jak chcieli tego ludzie, którzy je rozpoczęli. Większość wojen kończy się beznadziejnie..." - Max Hastings (rocznik 1945). Podpatrzone w internecie, ba! na Facebooku, za stroną: Historia jakiej nie znacie. Czy źle wpisuje się w datę: 1 września 1939 r.? Trafniej chyba się nie da. Można to zdanie rozbierać na czynniki pierwsze, analizować, polemizować. Tylko po co? 1 września 1939 r. tkwi w wielu z nas zadrą, której nie osłabia mijające 85. lat. Żadne inne wydarzenie historyczne nie zdemolowało żyć naszych rodzin, jak to piekło z lat 1939-1945. Ile ofiar? Porwanych na strzępy biografii, zagubionych śladów naszych krewnych i powinowatych? Chciałbym wiedzieć, co się stało z Piotrem Gasińskim czy Piotrem Grzybowskim. Raczej nikt mi nie dopisze już ciągu dalszego. Jakby weszli w mgłę, z której wyjść nie podobna.

Poznań - Cytadela - 23 V 2009 r. - foto Autora blogu

środa, września 28, 2022

Myśli wygrzebane - 128 - generał Tadeusz Kutrzeba

"Najbardziej ujemnie oddziaływał na nasze wojska brak lotnictwa i bardzo słaba liczebnie obrona przeciwlotnicza. Żołnierz nasz pragnął widzieć naszych lotników w powietrzu, wierzył bowiem, że tylko oni mogą go właściwie osłonić. Gdy lotników nie starczyło, szczególnie gdy ich brakło zupełnie, upadek ducha był widoczny" - gorzka refleksja, boli kiedy przyswajamy sobie pewne oczywistości, które stały się przyczynami klęski w kampanii polskiej we wrześniu i październiku 1939 r. Nikt nie ujmuje waleczności żołnierzy i tych, którzy stanęli do walki najpierw z niemieckim (1 IX 19393 r.), a potem sowieckim (17 IX 1939 r.) agresorem. Ta ocena zaczerpnięta została z artykułu generała dywizji Tadeusza Kutrzeby (1886-1947), dowódcy Armii "Poznań", jednego z obrońców Warszawy. Trzeba to wciąż powtarzać, bo wraca zakłamanie faktu: to ON 28 IX 1939 r. podpisywał przed generałem Johannesem Blaskowitzem (1883-1948) tylko kapitulację Warszawy, a nie Polski! N i k t tak haniebnego aktu w 1939 r. nie podpisywał! A na pewno nie był nim gen. T. Kutrzeba.

niedziela, września 05, 2021

Wrześniowa epopeja...

"Wielkopolska Brygada Kawalerii. M. P. 1 IX 1939.

Sztab

Żołnierze!

Odwieczny krzyżacko-pruski wróg napadł podstępnie na nasz kraj. Niemcy to noc ludzkości i dżuma narodów.

Wielkopolskiej Brygadzie Kawalerii przypada zaszczyt pierwszej walki i brony granic kraju.

Przekonany jestem, że wypełniając obowiązek żołnierski damy krwawy odpór napaści.

Brońcie ojczystej ziemi i waszych rodzin" - tak brzmiący rozkaz wydał generał brygady roman Abraham, dowódca Wielkopolskiej Brygady Kawalerii. Trwa moje o kampanii polskiej dogrzebywanie sie do źródeł. Czemu sam nie kompiluję z kilku zapisów swój jeden, zwarty, pełny? Bo nie mam nic od siebie do napisania, poza podziwem dla żołnierzy AD 1939. Kilku moich krewnych chwyciło za broń w obronie Ojczyzny. Dwaj moi dalsi krewni (bracia cioteczni mojej babci Jadwigi) Hieronim Grzymski i Jan Roszczyniała - zginęli.

piątek, września 03, 2021

Smutny wrzesień...

Był "Wojenny wrzesień", teraz "Smutny wrzesień"? - skąd te dziwne tytuły. Nie, to nie wena twórcza, ba! nieomal poetycka. To skutek książek, po które sięgnąłem pisząc o kampanii polskiej 1939 r. Tym razem wspomnienie wydane w 1985 r., przez Wydawnictwo Literackie. Ich autorem był kapitan Eugeniusz Buczyński, na wówczas dowódca kompanii (łączności) 39 Pułku Piechoty Strzelców Lwowskich. Dziś na nikim ta nazwa nie robi wrażenia, ale blisko cztery dekady temu określenie "lwowski" budziło zainteresowanie. Nie pisano przecież o polskości utraconych Kresów (czytaj m. in. Lwowa, Tarnopola, Grodna czy Wilna). "Smutny wrzesień", to niespełna dwieście stron wspomnień. Na ile wyjątkowych? Nie mnie oceniać.

środa, września 01, 2021

Wojenny wrzesień...

"Niedzielny ranek 1 września 1939 roku był piękny. Poranny dziennik radiowy donosił, że Niemcy napadli na Polskę i trwają zaciekłe walki graniczne. Co chwila przerywano audycje radiowe i nadawano specjalne komunikaty: «Uwaga, uwaga, nadchodzi...», a następnie jakieś cyfry. Domyślaliśmy się, że dotyczyło to nieprzyjacielskich nalotów" - wspominał po latach Marian Duryasz, uczestnik kampanii polskiej, francuskiej, uczestnik bitwy o Anglię, dowódca dywizjonu 302*. Tytuł tego postu zapożyczyłem z tych wspomnień. Nie wiem tylko dlaczego Autor pomylił dzień tygodnia wybuchu II wojny światowej, rozpoczęcia tzw. kampanii polskiej. 1 września 1939 r. nie był niedzielą, tylko piątkiem.

Strony