historia i ja: dziennik

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą dziennik. Pokaż wszystkie posty

czwartek, stycznia 06, 2022

Przeczytania odcinek 427: Marcin Król "Pakuję walizkę" (Iskry)

Na swój sposób, to... dziwna książka. Co o tym świadczy: esej "Pakuję walizkę" (stąd tytuł całości) połączony z "Notatkami, dziennikiem czasu pandemii". Mamy dzięki temu szerszy obraz, a dla większości z nas, którzy po raz pierwszy stykają się z twórczością pana profesora Marcina Króla (1944-2020) cenne dopełnienie. Po raz kolejny można powtórzyć: brawo Iskry! W czas pandemii t a k a książką, z bardzo osobistymi dygresjami wybitnego filozofa polityki i historyka, to cenność nie do oszacowania. Zawsze będę powtarzał, że dziennik/pamiętnik/diariusz pisany w zaciszu własnych ścian, to cenne źródło dla poznania ludzi i epok. Oczywiście zakładając, że autor nie konfabuluje, nie ma problemów emocjonalnych itp. Tylko, że ja tu mogę zaznaczyć jego obecność w dość ograniczonym zakresie.

piątek, grudnia 03, 2021

Przeczytania - 423 - Leopold Tyrmand "Dziennik 1954" (Wydawnictwo MG)

"Ja chcę zawrzeć w dzienniku siebie samego wmontowanego w moje społeczeństwo i w moją epokę: mimo że samo życie czyni ze mnie antagonistyczny podmiot, wcale nie palę się do wyjątkowości. Potrzebna mi jak gwóźdź w bucie. Więc kiwam ołówkiem wieczorami, ażeby zaprzeczyć temu co jest, mimo że tak bardzi wolałbym być sceptycznie uśmiechniętym profitantem" - pierwszy znalezione i przemawiający do mnie argument, aby wziąć do ręki "Dziennik 1954" Leopolda Tyrmanda (1920-1985).

wtorek, kwietnia 27, 2021

Przeczytania... (401) Aldo Capri "Dziennik z Gusen" (Replika)

"Każde zawarte na kartach dziennika słowo, każdy obraz wydarte zostały śmierci i obozowej katordze. Całość stanowi rozpaczliwy głos człowieka, któremu chciano odebrać prawo do życia. Z tych zapisków poznajemy piekło życia w miejscu przeznaczonym do umierania. niezwykłe rysunki dokumentujące codzienność chwilami przemawiają dobitniej od słów..." - to z okładkowego zapisu. Nie ukrywam, że... unikam tematykę obozową. Nie wiem, jak to wytłumaczyć. Ostatnio półki księgarskie uginają się pod mnogością tytułów poświęconych temu, co działo się za drutami różnych Konzentrationslager, głównie Auschwitz, ale nie tylko. Trudno jednak było mi się oprzeć, kiedy Wydawnictwo Replika przysłało zapowiedź o wznowieniu "Dziennika z Gusen" Aldo Carpi, w tłumaczeniu Graziana Melillo i Bartosza Budzyńskiego. Jestem zdania, że nie ma bardziej osobistej i intymnej forma pisania, jak dziennik.

piątek, września 11, 2020

Przeczytania (361) Krzysztof Varga "Dziennik hipopotama" (Iskry)

"Gdybym dziś był dwudziestoparolatkiem, to chciałbym na zawsze stąd wyjechać i rozumiem każdego, kto pragnie porzucić ten kraj odciąć się od niego i stać się kimś innym" - to cytat z Krzysztofa Vargi, jaki znajdziemy na okładce jego książki, pt. "Dziennik hipopotama", jaką podsuwają nam Iskry! Brawa dla Wydawnictwa. Bo znowu mam książkę godną uwagi, ba! na miarę naszych czasów. Boć to dziennik, diariusz, zapiski (jak rozumiem) sporządzane dla siebie. Sam przez kilkadziesiąt lat... robiłem to samo. Autor "Dziennika hipopotama" to rocznik '68, ja '63. Nieomal rówieśnicy, którym przyszło wzrastać w tym samym mniej więcej czasie. Jest już na czym budować wzajemne relacje?

piątek, maja 06, 2016

Przeczytania... (136) Francis Kilvert "Dziennik 1870-1879. Fascynujący obraz życia wiejskiego" (Wydawnictwo Zysk i S-ka)

"W pokoju było okropnie duszno. Po kolacji zwinięto dywan w salonie i rozpoczęły się tańce na śliskiej podłodze z ciemnego dębu, na której podbite ćwiekami buty panów i części dam pozostawiły, niestety, zadrapania i inne lady. Tom Powell poślizgnął się i upadł. Tom Brown, tańczący walca ze swym bratankiem Arthurem Oswaldem, runął z hukiem, który zatrząsł w posadach całym domem [...]" - tego j e s z c z e w moich "Przeczytaniach..." nie było? Albo inaczej: d a w n o nie było? Bo od pierwszego pisania w tym cyklu (patrz odc. 1 - Jerzy Stuhr "Tak sobie myślę...") nie był bohaterem pamiętnik, dziennik. Ten jest wyjątkowy? Z racji na wiek (przedział czasowy) i Autora (stan duchowny). Nic tak nas nie odsłania, jak nasze właśnie pamiętniki i dzienniki. W końcu nikt z nas (przy zdrowych zmysłach) nie sięga po kajet, aby publicznie odzierać się z prywatności, intymności, sekretności! I proszę mi wierzyć - trudno ustosunkowywać się do treści tym podobnych źródeł. Bo bez wątpienia mamy przed sobą cenne źródło dla poznania życia na wiktoriańskiej wsi, dzięki skrupulatnemu pióru pastora Francisa Kilverta (1840-1879).

sobota, listopada 14, 2015

Przeczytania... (81) Kordian Józef Zamorski "Dzienniki (1930-1938)" (Wydawnictwo LTW)

Każdy, komu nie obce są dzieje II Rzeczypospolitej, a lubi poznać jej sekrety niemalże "od kuchni", to musi poszukać "Dzienniki (1930-1938)". Autor, to nietuzinkowa postać swoich czasów: sam komendant główny Policji Państwowej generał Kordiana Józefa Zamorskiego (Wydawnictwa LTW) Nie pamiętam, kiedy i gdzie, ale jeszcze w dziecinnych latach, wpadła mi w oko fotografia, którą i tu zamieszczę: Himmler i Zamorski. Była pod nią jakaś komentarzowa złośliwość rodem z PRL-u, nie mogę jej tutaj niestety przytoczyć, bo jej nie pamiętam.

Każdy, kto kiedyś sięgnął np. po "Strzępy meldunków" gen. Felicjana Sławoja Składkowskiego - powinien teraz wzbogacić się o spojrzenie Zamorskiego. Jego dzienniki to chwilami duże zaskoczenie. O ile pisze się, że Sławoj pisał "z poziomu jamnika" (głównie w stosunku do marszałka J. Piłsudskiego), to tym razem Czytelnik będzie miał ciężki orzech do zgryzienia. Bo to, co pisał i jak pisał komendant główny PP chwilami nas rozśmieszy, chwilami obruszy, zapewne oburzy, zmusi do refleksji, zdziwi, ale i też najnormalniej wkurzy lub zanudzi jakimiś personalnymi szczegółami.

piątek, sierpnia 21, 2015

Anne Frank "Dziennik" - 12 VI-21 VIII 1942 r.

"Sądzę, że będę Ci mogła wszystko powierzyć, tak jak jeszcze nigdy nikomu, i mam nadzieję, że będziesz dla mnie wielki oparciem" - tak zaczyna się pisanie "Dziennika" przez Annę Frank (1929-1945). Oto żydowska dziewczynka, emigrantka z Niemiec, powierza swe sekrety kartce papieru. Wielu z nas to robi (lub zrobi), ale nam nie towarzyszą okoliczności, które otaczały Autorkę. My wiemy, co się z Nią stało. Kiedy Ona stawiała pierwsze litery tej świadomości nie mogła mieć. Data nie została wybrana przypadkowo - 12 czerwca 1942 r. Anne Frank kończyła XIII lat. Zresztą opis tego urodzinowego dnia znajdziemy w zapiskach. Nazistowscy oprawcy zrobili wszystko, aby nie doczekał pełnoletności...

Anne Frank (1929-1945)

Strony