Mój Broniewski - XV - Powroty...

sobota, maja 11, 2024

Mój Broniewski - XV - Powroty...

Piękny jest tętent wiersza,

którym cwałujesz tutaj,

chwilo, godzino złowieszcza

wieczności mojej zatrutej.

[...] 

Lecieć? Pieśni człowieczej

trzeba krwi i powietrza...

Gorzki jest smak tej cieczy.

Głuchy jest tętent wiersza. [1]

 

Po bez mała czterech latach wracam do cyklu "Mój Broniewski". Sposobność, aby to robić jest ważna:  80-ta rocznica bitwy o Monte Cassino. Nie będę opisywał tułaczego losu żołnierza-poety. Zrobiłem to już wcześniej. Można to i owo poczytać. Postanowiłem zerknąć do dwóch tomów poezji: "Bagnet na broń" (1943 r.) [2] oraz  "Drzewo rozpaczające" (1945 r.) [3]. Przewrotnie jednak zacząłem od strof "Powrotu do wierszy", jaki ukazał się w 1932 r., pt. "Troska i pieśń". Ze swej strony odcinek XV cyklu nazwałem "Powroty". Nie ma takiego wiersza w posiadanym przeze mnie zbiorze. Może nigdy taki nie powstał?

 

Władysław Broniewski - oficer II Korpusu Polskiego

Read more »

Read more »

Smutny wrzesień...

piątek, września 03, 2021

Smutny wrzesień...

Był "Wojenny wrzesień", teraz "Smutny wrzesień"? - skąd te dziwne tytuły.  Nie, to nie wena twórcza, ba! nieomal poetycka. To skutek książek,  po które sięgnąłem pisząc o kampanii polskiej 1939 r. Tym razem wspomnienie wydane w 1985 r., przez Wydawnictwo Literackie. Ich autorem był kapitan Eugeniusz Buczyński, na wówczas dowódca kompanii (łączności) 39 Pułku Piechoty Strzelców Lwowskich. Dziś na nikim ta nazwa nie robi wrażenia, ale blisko cztery dekady temu określenie "lwowski" budziło zainteresowanie. Nie pisano przecież o polskości utraconych Kresów (czytaj m. in. Lwowa, Tarnopola, Grodna czy Wilna). "Smutny wrzesień", to niespełna dwieście stron wspomnień. Na ile wyjątkowych? Nie mnie oceniać.

Read more »

Read more »