historia i ja: pandemiczne opowieści

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą pandemiczne opowieści. Pokaż wszystkie posty

sobota, października 07, 2023

Pandemiczne opowieści - L - droga do Evelyn

- Nie uważasz, że twój ojciec od przyjścia z kina zachowuje się dziwne? - Jenny poprawiła poduszkę. Bob doskonale wiedział, co to znaczy. To był pierwszy sygnał, że stan irytacji był bliski. A na kim się to mogło skrupić? Bob wiedział: tylko na nim.

- Dziwnie? - Bob nie mógł brutalnie zignorować sygnału. Czuł nadciągającą burzę. Nie znał jednak przyczyny. Że ojciec stawał się coraz bardziej nieznośny, to sam wiedział. Nie potrzebował, aby Jenny mu to uświadamiała. Ale czego wymagać od człowieka, który właśnie skończył 90. lat. - Myślisz, że film... nie... to... tak nie działa...

- Trzeba było z nim iść na "Robin Hooda", a nie na "Przeminęło z wiatrem".

Bob chciał już uciec w sen, ale Jenny nie dawała za wygraną

czwartek, marca 16, 2023

Pandemiczne opowieści - odsłona XLVIII - cień Bushry

- Salah!

Ten zatrzymał się. Nie spodobało się to osłu, bo lekko wierzgnął. W końcu to on zwykł wyznaczać rytm i tempo peregrynacji.

- Czy ty naprawdę jesteś taki głupi? - osioł na którym siedział Zahir sam od siebie zwolnił, aby zaraz przystanąć. - Nawet to bydlę jest mądrzejsze od ciebie! Nadżib powiedział mi...

- A, co Nadżib wie o życiu?! - obruszył się Salah. - Odkąd wrócił z Mekki stał się zarozumiały, jak mało kto. Nawet Samir tak nie obnosił się, jak on teraz.

- Nie bluźnij Salah! Samir był święty mąż i każdy o tym wie. I ty wiesz, i ja wiem - Zahir zgromił go wzrokiem nie cierpiącym sprzeciwu. - Tobie też by się przydało pójść do Mekki i tam dowiedziałbyś się, jak jest świat urządzony! Po co ci czwarta żona?!

poniedziałek, stycznia 23, 2023

Pandemiczne opowieści - odsłona XLVII - pasjans pani Leopoldyny

- Znowu mi nie wyszedł! - pani Leopoldyna zaczęła uderzać palcem w kartę. Jak na złość asa pik.

- Co się acana tak ciskasz? - pan Telesfor zaciągnął się mocno fajką.

- Pasjans mi nie wyszedł! - pani Leopoldyna poprawiła czepek i spojrzała na siedzącego obok męża.

- To trzeba się zaraz ciskać? - pan Telesfor wypuścił strugę dymu przed siebie. - Jest-że o co?

- Jest! Jest! Jest! - stanowczość pani Leopoldyny nabierała rumieńców. - Bo dla pana tylko huzary lub ułany mogą jeszcze iskrę wykrzesać!

- Takie są prawa prawego wiarusa, dobrodziejko moja - pan Telesfor uśmiechnął się, aż wąsy zabawnie zagrały na jego wardze.

- Myślałby kto, że acan świat zawojowałeś! - pani Leopoldyna zaczynała stawiać na kwaśność w tonie i rozumowaniu. Rezolutności jej nigdy nie zbywało. Tylko, że pan Telesfor raczej unikał konfrontacji. co innego hiszpańskie czy moskalskie harmaty, a co innego gniewność żony.

- Ech! Gdyby żył cesarz... - westchnął pan Telesfor.

czwartek, grudnia 29, 2022

Pandemiczne opowieści - odsłona XLVI - Mundek umarł

- Edmund umarł! - oświadczył Król Puszek

- Jaki Edmund? - zaciekawił się Zbieracz Tylko Makulatury.

- Nie wiem jaki! - obruszył się Król Puszek i przybliżył wzrok do kartki przyklejonej do drzwi klatki schodowej tasiemcowego bloku na osiedlu Szczęśliwego Rozwoju. - Tu pisze, że umarł.

- Jest napisane - poprawił Zbieracz Tylko Makulatury. Zawsze tak robił! Naczytał się gazet (ponoć jeszcze czytał "Po Prostu", ale w to nikt nie wierzył) i mądrzył przy każdej okazji.

- Że co? - Król Puszek zabulgotał, jakby na gazie stał dogorywający ostatkiem pary czajnik. - Chcesz w mordę?!

- Zaraz tam w mordę! - Zbieracz Tylko Makulatury zagryzł bułką z przeterminowanej paczki, jaką zdobył w ciężkim boju Z Tym Zza Rogu, pod sklepem "U Stefana Burczymuchy". - Tak się mówi. Poprawnie.

poniedziałek, września 05, 2022

Pandemiczne opowieści - odsłona XLIII - między herbownym, a chamem rozmowa...

- Jak ty się dogadujesz z tym głupim ludem?

- Że co?

- Ty jakbyś mówił innym językiem! Czytasz Victora Hugo, masz hopsa na punkcie "Lalki" Prusa, ekscytujesz się Anzelmem Bohatyrowiczem, a do tego słuchasz jakiegoś rzępolenia spod ręki Fryderyka II!

- Dobrze, że nie powiedziałeś: Wielkiego.

- A to czemu? Cały świat tak mówi.

- Ja nie!

- Ba! Ty nie! Indywidualista.

- Raczej indywiduum.

- A ty nie obrażasz siebie samego?

- Możliwe, ale mi wolno.

- To się chyba kiedyś nazywało: samokrytyka?

- Za bolszewików.

- Coraz mniej już kojarzy kto to w ogóle był.

- Lenina od Trockiego nie odróżniają!

- Widzisz do czego to doszło? Upadek!

- Kpisz.

Strony