historia i ja: A. Camus

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą A. Camus. Pokaż wszystkie posty

wtorek, września 05, 2023

Myśli wygrzebane - 137 - Johnny Thomson (I)

Tak, już z góry zakładam, że odsłaniania myśli Johnny Thomsona będzie kilka, bo kilka być musi. I kropka! Nie czarujmy się: zapewne tylko student filozofii jest zmuszony, przyciśnięty wizją egzaminu lub obroną pracy magisterskiej (lub każdej innej) do przeczytania od deski do deski dzieła profesora Władysława Tatarkiewicza (1886-1980). Kiedyś nawet pewnym snobizmem było móc się pochwalić trzema tomami "Historii filozofii". Prehistoria. Było. Minęło. I nie wróci.

Tylko mnie nie przekonujcie: to pokolenie czyta e-booki. Chciałbym w to wierzyć, ale podglądam, co moi i nie tylko moi uczniowie śledzą wymęczonym wzrokiem w swoich smartfonach na szkolnych przerwach. Tak, jedna dwie w porywie cztery osoby dzierżą książki. i ja to uwieczniam. Mam na swoim książkowym Facebooku niby-cykl "Co uczniowie czytają na szkolnym korytarzu". I pewnie coś o nim napiszę i tutaj, bo - warto. Po co taki wstęp? Insignis Media podsuwa wciągającą, błyskotliwą i mądrą książkę. Napisał ją Johnny Thomson, a dla nas przetłumaczyła Alka Konieczka. Chodzi o "Filozofię dla zabieganych" i jak dopisano pod tytułem: "Mała książeczka o wielkich ideach".

wtorek, października 12, 2021

Myśli wygrzebane - 123 - góry (III)

"Byłem strzępem siebie, do tego strzępem niedostatecznie zaaklimatyzowanym. Forrer i Kurt też nie czuli się wiele lepiej. A jednak, człowieku, a jednak każdy wiedział, że musimy pójść w stronę czubka, po prostu dlatego, aby sobie kiedyś później nie wyrzucać, że cofnęliśmy się przed pierwszą i ostatnią szansą" - to Albin Schelbert. Próżno szukać tej wypowiedzi w książce, do której zaglądam po raz trzeci. Zachodzę w głowę czy nie rozpocząć tym pisaniem nowego cyklu, pt. "Głosy gór"? Tę wypowiedź znalazłem w innej książce. Kiedy pojawiała się na półkach księgarskich miałem zaledwie dwa i pół roku. W stan jej posiadania wszedłem pod koniec sierpnia tego roku. [1]

poniedziałek, czerwca 01, 2020

Jerzego Pilcha rozważań kilka(-dziesiąt) o sobie...

W piątek 29 maja zmarł Jerzy PILCH. Tej daty nie będę mógł zapomnieć. Nigdy. Dlaczego? Nie, nie chodzi, że zaczytywałem się w każdej linijce, jaką napisał. Tego dnia skończyłem 57. lat. Tak naprawdę przeczytałem tylko dwie Jego książki: "Pod Mocnym Aniołem" oraz "Zawsze nie ma nigdy...", trzecia z nich to "Próbka reprezentatywna" (gdzie odnajdujemy rozdział pt. "Samobójstwo jako ubezpieczenie na życie", czyli wywiad z Pisarzem) jest obecna już na tym blogu. Nie myślałem, że przyjdzie mi po nią sięgać w takich okolicznościach. Nie dość na tym: otwierałem nią 2020 r.* Patrzę na jej okładkę i dociera do mnie, że nie ma już wśród nas trzech z pięciu osób, których fotografie ją zdobią.

poniedziałek, kwietnia 17, 2017

Myśli wygrzebane (74) Albert Camus

Cykl zamiera? Ostatni odcinek 20 lutego? Wtedy była "Polityka" Arystotelesa. A tu nagle "przeskok" do XX wieku! I od razu w ramiona Alberta Camus (1913-1960). Jest wspólny mianownik. Znów sięgam po wydany przez DeAgostini oraz Altaya tom z serii "Arcydzieł Wielkich Myślicieli". Ten z 2001. "Mit Syzyfa" w tłumaczeniu Joanny Guze. Ale, ale - czy i tym razem nie spotkamy Arystotelesa? Proszę uważnie wniknąć w treść tego, co nam zostawił A. Camus.

"Ten esej traktuje o wrażliwości absurdalnej, tu i ówdzie spotykanej w naszym wieku - nie zaś o filozofii absurdu, której, ściśle mówiąc, nie zna nasz czas" - tak zachęca nas do lektury sam Mistrz. Nadużywam t e g o określenia na moim blogu? Nie sądzę. Po prostu tak w i e l u odgrywa w naszym stawaniu się, uczłowieczaniu decydującą rolę, że powoli robi się tłum MISTRZÓW! Na każdym kroku jakiś inny? Dla większości z nas Camus równa się "Dżuma / La Peste". Bo lektura. Tym bardziej warto pochylić się na niezbyt obszernym dziełem Noblisty, jakim jest właśnie "Mit Syzyfa".

Strony