Katyńske memento... - stacja II

czwartek, kwietnia 02, 2020

Katyńske memento... - stacja II

„Groby, groby. Przepaść na trupy. Rozkład. (...) Aby obraz owej katyńskiej wizyty był pełny, dodam, że nie byłem pytany, czy chcę jechać...

...Na drugi dzień wieczorem byliśmy na pożegnalnej kolacji u dowodzącego frontem. Pozory zupełnej normy. Elegancko, skromnie, ale jaki w tym poziom! Generał wzniósł toast, «aby w tym tragicznym dla Polaków miejscu otwarły się ich oczy na fakt, że nieubłagane prawo historii nakazuje im iść we wspólnym froncie europejskim». Odpowiedziałem, że nikt spośród społeczeństwa polskiego nie uczynił mnie delegatem, że dzieli nas takie morze łez, że nie wiem, czy wystarczy tego zwału trupów poległych z sowieckiej ręki, aby je – tamto morze – zasypać” - każdą stację będę zaczynał tym samym cytatem. Z "Kolumbów rocznik '20" Romana Bratnego. 

*      *       *

Read more »

Read more »

Katyńske memento... - stacja I

wtorek, marca 31, 2020

Katyńske memento... - stacja I

„Groby, groby. Przepaść na trupy. Rozkład. (...) Aby obraz owej katyńskiej wizyty był pełny, dodam, że nie byłem pytany, czy chcę jechać...

...Na drugi dzień wieczorem byliśmy na pożegnalnej kolacji u dowodzącego frontem. Pozory zupełnej normy. Elegancko, skromnie, ale jaki w tym poziom! Generał wzniósł toast, «aby w tym tragicznym dla Polaków miejscu otwarły się ich oczy na fakt, że nieubłagane prawo historii nakazuje im iść we wspólnym froncie europejskim». Odpowiedziałem, że nikt spośród społeczeństwa polskiego nie uczynił mnie delegatem, że dzieli nas takie morze łez, że nie wiem, czy wystarczy tego zwału trupów poległych z sowieckiej ręki, aby je – tamto morze – zasypać” - każdą stację będę zaczynał tym samym cytatem. Z "Kolumbów rocznik '20" Romana Bratnego. "Nie ma godniejszego autora?" - zacietrzewi się jedynie sprawiedliwy i prawy obywatel. Są. Jest ich sporo. Ale to moja premedytacja. Uświadomienie tym, którzy wciąż są zdania, że za komuny nie można było pisnąć o Katyniu. Ja dodam od siebie: należało to zrobić umiejętnie! "Umiejętnie?" - w gniewny łuk wyginają się brwi jedynie sprawiedliwego i prawego obywatela. Tak, "Zbrodni katyńskiej w świetle dokumentów" z przedmową W. Andersa przynieść do szkoły nie mogłem, ale lekturę czasu mej matury mogłem cytować do woli. Nie będąc atakowanym, że jestem chodząca prowokacją i szarą reakcją (autentyczne cytaty z mej belferiny, która tak mnie określała).

Read more »

Read more »

Powstanie warszawskie w dokumentach - 6 - w ocenie Jana M. Ciechanowskiego

piątek, sierpnia 02, 2019

Powstanie warszawskie w dokumentach - 6 - w ocenie Jana M. Ciechanowskiego

"Bór-Komorowski wierzył, iż prowadzenie walki o niepodległość wymagało: zbrojnej walki z Niemcami, politycznej walki z Rosjanami i dyplomatycznych zabiegów w Londynie i Waszyngtonie o pomoc i obronę interesów rządu londyńskiego w Polsce. Powstanie w Warszawie miało umożliwić zrealizowanie tego planu, którego polityczne zręby stanowiła doktryna dwóch wrogów w jej najbardziej klasycznej formie" - wielu publicystów, wykształconych historyków wmawia naiwnej, niedouczonej i nie czytającej młodzieży, że za komuny nic a nic nie pisało się, nie mówiło o... powstaniu warszawskim. Wałkuje się te brednie z takim natchnieniem, że pewnie autorzy podobnych poglądów sami już w to uwierzyli. Dlatego do dokumentów dotyczących powstania warszawskiego pozwalam sobie zaliczyć książkę Jana Mieczysława Ciechanowskiego (1930-2016). "Powstanie warszawskie" ukazało się w 1984 Polsce, w serii Historia Najnowsza, jaką wydawał PIW. Posiadam również egzemplarz emigracyjny tego tytułu. Ale nie myślę robić analizy porównawczej obu tekstów. Trzymam się tego, którego dopuściła do druku komunistyczna cenzura. I z niego wyławiam cytowane tu fragmenty. 

Read more »

Read more »