historia i ja: "matka Grzybowskich"

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą "matka Grzybowskich". Pokaż wszystkie posty

czwartek, kwietnia 29, 2021

Saga rodzinna - spotkanie XXI - Kaczanowo

"Matka Grzybowskich". Dziś 29 kwietnia mija 145-ta rocznica urodzin kobiety, która wywróciła do góry nogami dzieje mojego rodu, ba! doprowadziła do zerwania wielkopolskich korzeni. Czy od czasu napisania ostatniego o Katarzynie z Zielonków Grzybowskiej (29 IV 1876 - 10 IX 1951) dotarłem do nowych informacji, dokumentów itp? Nie! I raczej marne są na to widoki. Wiem jednak na 100 %, że jestem jedynym Jej potomkiem, który o Niej pamięta. Niestety nie mogę stanąć nad grobem. Ten pewnie około 1976 r. zniknął, został zniwelowany, przekopany - śladu po nim nie ma! Gdzieś tam na bydgoskich Bielawkach spoczywają Jej kości. Ciągle obiecuję sobie, aby tam pojechać. Myślałby kto, że to na księżycu. Nie pamiętam, aby za mego dzieciństwa ktoś odwiedzał tę mogiłę. Pozostała pamięć jednego prawnuka (czytaj: moja) i kilka fotografii.

piątek, maja 26, 2017

Spotkanie z Pegazem... (99) Wojciech Młynarski "Nie ma jak u mamy"

...no bo nie ma!

Miałby pojawić się dziś inny tekst? Niepodobna. Mamy wiele utworów poświęconych matkom. Ten, mistrza Wojciecha Młynarskiego (1941-2017), jest mimo wszystko wyjątkowy. Nie da się ukryć. Śmiem twierdzić, że niewielu jest pośród nas, którzy zaprzeczyliby każdej wyśpiewanej (w tym wypadku wyczytanej) literce. Musiałby stać się w naszym życiu wyjątkowo podły kataklizm, aby odrzucać te oczywistości. Mama, Mamusia, Matka - pewnie, że są chwile, kiedy irytuje, wkurza, że ciśnienie skacze, bo zapomina, że jesteśmy już bardzo dorośli (piszący to nawet 50+) a ONA ciągle do nas, jak do małego dziecka. Kiedyś nas zostawi... Telefon nie zadzwoni... Żadnej skargi czy wyrzutu już nie usłyszymy... I zrobi się nam gorzko na duszy.

sobota, kwietnia 29, 2017

Saga rodzinna - cz. XIII - zaginiony...

Wszystko, co wiemy o Piotrze Grzybowskim (1905-?) praktycznie pochodzi z tej jednej fotografii. Nie tylko utrwalony został wizerunek sprzed osiemdziesięciu laty. Osobiście to zdjęcie podpisał. Na odwrocie czytamy: "Piotr Grzybowski Bydgoszcz I Stawowa nr 11 urodzony 24/V 1905 r. Mechanik Szofer Doróżka samochodowa nr 72". I to wszystko. Uzupełnić da się: syn Stanisława (I) i Katarzyny urodzonej Zielonki małżonków Grzybowskich, brat Wacława, Franciszka (Franza), Maksymiliana (Maksa) i Stanisława (II). Róg Stawowej i Lotników mieści się Cmentarz Świętej Trójcy, na którym spoczął w styczniu 1962 r. najmłodszy brat Piotra, a mój Dziadek.

wtorek, kwietnia 30, 2013

Saga rodzinna - cz. IV - prababka Katarzyna (29 IV 1876 - 10 IX 1951) - "matka Grzybowskich"

Katarzyna Grzybowska (1876-1951)

W każdej historii rodzinnej znajdziemy osoby wyjątkowe, kontrowersyjne, wielkie, podłe, wspaniałe, mierne. O wielu pewnie dałoby się powiedzieć, że stały się przełomem, wyłomem, swoistą rewolucją i życiowym trzęsieniem ziemi. Czas chyba wymazał z naszego słownika termin "mezalians". Władza ojców, patriarchat wymarł, jak mamuty! Nie my decydujemy, za kogo idą nasze córki. Nikt kandydatom nie zagląda na drzewa genealogiczne i nie sprawdza herbów i koligacji.

Oto post o... chłopskiej dziewczynie. Nie słyszałem, aby przy jej narodzeniu gromy ciskali bogowie, nie było dywanów plecionych ze scenami z "Iliady". Hm!... Za to chłopska chata lub chałupa. Była ostatnim dzieckiem Marcina i Katarzyny z Szubów (vel Szubskich) małżonków Zielonków ze wsi Gierłatowo, nieopodal Nekli w Wielkopolsce. Imię chyba sobie przyniosła faktem urodzenia 29 kwietnia, przy okazji wzięła je po matce. Rodzice pochodzili ze wsi Kaczanowo. Tam gospodarzyli ich rodzice i dziadowie. Tyle wiem! Kiedy i dlaczego przenieśli się do Gierałtowa (na ówczas zwanego: Laski).

Strony