Spotkanie z Pegazem - 210 - Wojciech Młynarski "Szajba"

piątek, stycznia 12, 2024

Spotkanie z Pegazem - 210 - Wojciech Młynarski "Szajba"

Znak? Omen? W dniu, kiedy za dwoma politykami tylko prawych i tylko sprawiedliwych w swoim mniemaniu, skazanych prawomocnym wyrokiem SĄDU zamknęły się stalowe, okratowane drzwi sięgnąłem po znany Czytelnikom blogu tomik "Od oddechu do oddechu" Wojciecha Młynarskiego. Nic niezwykłego - powie któś. Prawda. Ale sobie ów otworzyłem na chybił-trafił. I na co padło? Aż przecierałem oczy i czoło: " S Z A J B A " ?! Yes!... "Szajba", do której  t a k  bardzo lubię wracać, bo niestety żyjemy w okresie przełomu (powrotu z wykolejonej drogi nie-prawa i nie-sprawiedliwości), kiedy odebrano zabawki rządzenia mściwemu satrapie, a ten wścieklec robi teraz wszystko, aby zdemontować odbudowywanie się normalności! Smutne, że Pałac Prezydencki stał się widownią gorszącego naruszania prawa. A starczyło poczytać Kodek Karny, w którym stoi napisane: "Art. 239. § 1. Kto utrudnia lub udaremnia postępowanie karne, pomagając sprawcy przestępstwa, w tym i przestępstwa skarbowego uniknąć odpowiedzialności karnej, w szczególności kto sprawcę ukrywa, zaciera ślady przestępstwa, w tym i przestępstwa skarbowego albo odbywa za skazanego karę, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5" [1] Na bogów! czy Głowa Państwa nie jest wykształconym prawnikiem? A może doradcy zawiedli? Nie wiem.

 

Nie ma co: zgotowano nam ciekawy, groźny i trujący bigos! Już się roi w głowach przegranych-wygranych, że padnie Koalicja 15 Października nie zdąży z budżetem na 2024 r.,  a wtedy powolny i zniewolony naciskami i z nigdy nie odciętą pępowiną pan Prezydent rozpisze nowe wybory. Czy nie padały takie sugestie pod murami jednego z warszawskich więzień, że 31 stycznia skończą się rządy "koalicji chaosu"? Kompletna szajba! Już samo takie myślenie, to jakaś nieobliczalność! Tym bardziej wczytajmy się w tekst pana Wojciecha Młynarskiego. Długi! -marudzi któś. Długi - potwierdzam. Tym bardziej starczy czasu na myślenie, które należy włączać, ale nigdy go nie wyłączać! 

Poprzez życia rwące fale 

człowiek tłucze się jak łajba, 

z wierzchu bywa - wcale, wcale,
Ale w środku - taka szajba...

Taki kocioł, takie nerwy, 

w kotle wrzenie nie przemija 

i ta szajba wciąż bez przerwy 

jak pokrywka ci odbija.
Ja to zwłaszcza się oburzam,

szajba skręca moją kibić,

kiedy widzę ludzi, którzy 

jak to mówią, chcą się wybić,

kiedy zauważam to,

cały chodzę, o!

Jeszcze w szkole, gdy oświaty 

nakładano mi kaganiec,

był kolega francowaty,

ancymonek, zaprzedaniec!

Cała klasa ma - normalnie 

- czoło myślą niezmącone, 

a ten się do wiedzy garnie, 

lekcje zawsze ma zrobione!
      Przy tym cwaniak, jakich mało,
      tu da ściągnąć, tam podpowie...
      Jedno, co mnie pocieszało,
      że miał trochę słabe zdrowie,
      ja wyrosłem, że ho, ho
      a on - krzywy, o!
 

Potem raz, pamiętam, w wojsku
Jest komenda: "Pluton śpiewa!",

wszyscy więc na nutę swojską 

fałszujemy tak, jak trzeba,

aż tu jeden się wyrywa,

małorolny spod Morąga, 

twarz jaśnieje mu szczęśliwa 

i wyciąga, i wyciąga
       Noc na warcie stoi cicha,
       księżyc mgiełką się zasnuwa,
       małorolny ledwo dycha,
       jednak niezła rzecz - kocówa,
       z tego strachu, co za los,
       ludzie tracą głos! 

 

Raz mi pot zalewał oczy, 

bo spędzałem lato w mieście,

gdzie normalnie nas zaskoczył 

upał - stopni ze czterdzieści

Aż tu widzę napis - "Lody",
Taki napis, niech ja skonam 

i maszyna wprost z Zachodu, 

i kolejka - tak skręcona.
        Przy maszynie - mama z zięciem,
        za wspólnika mają teścia
        i za każdym pociągnięciem
        - trzy dwadzieścia, trzy dwadzieścia:
        jem te lody, niezłe są,
        Ale cały, o!
 

Ludzie lody z mina tępą 

wtranżalają, co się zmieści, 

a tu teść podwaja tempo:
- sześć czterdzieści, sześć czterdzieści!

A mnie - szajba uporczywa 

w głowie szumi, w dołku gniecie, 

aż błysnęła myśl szczęśliwa
- są gronkowce na tym świecie!
        I oczyma wyobraźni,
        bo na szczęście jej nie tracę,
        widzę wszystkich na zakaźnym,
        a tych prywaciarzy w pace!
        Żeby taką rozkosz czuć,
        warto dać się struć!
 

Dodam jeszcze fakt istotny, 

że z tą szajbą, że z tą zadrą 

nie pałętam się samotny; 

my tworzymy zwarte kadry,

wspólna szajba nas jednoczy,

wspólny cel niezmiennie świeci 

i niech tylko ktoś wyskoczy, 

my go zaraz... sami wiecie.
        Czasem dłużej ktoś wypłynie,
        trudno odpaść go, heroda,
        lecz przy dobrej woli krzynie
        zawsze znajdzie się metoda.

         Błagam was, nie krzyczcie "bis!"
         bo mnie zgnoją tyż! [2]

"Zaraz, zaraz  - Czy Szajby już nie było w tym cyklu?" - zakrztusił się ten i ów. Była. W 2020 roku. W 156 odcinku tego cyklu. Ale, co to szkodzi wrócić do Klasyka? Widać trzeba wkładać do wielu głów, przypominać wielu głowom, uświadamiać bez-głowym, jak bardzo niebezpieczna jest SZAJBA! W końcu na tym polega edukacja: na ciągłem wracaniu do treści. Kiedyś ktoś mnie zapytał: czy to nie jest nudne, tak rok w rok opowiadać o tym samym? Zapewniam, że nie. Czasy są inne, rządy są inne, rodzice są inni, uczniowie są inni. Tylko ja, jak krowa, nie zmieniam poglądów. Dlatego lubię cytować (z pamięci) pewną mądrość z Biblii: "Lepiej spotkać niedźwiedzicę z małymi, niż głupiego z jego głupotą". Jeśli ktoś uważa to spotkanie z Pegazem za stratę czasu, to trudno. Mnie bawiło raz jeszcze powracanie do tych strof (muzykę do niej skomponował pan Jerzy Wasowski), tym bardziej, że... podśpiewywałem sobie tekst pod nosem, a zaraz włączę YT, aby posłuchać oryginału. [3] Czego i Wszystkim życzę w tym cały czas nowym 2024 r.

Na koniec jeszcze jeden cytat. Nie z pana Wojciecha Młynarskiego, ani tym bardziej jakiegoś samodzierżawcy-opętańca, a Melchiora Wańkowicza (1892-1974), które umieściłem na tym blogu, w oknie "Parole, parole, parole...". I je też weźmy do serca, a może wyślijmy jedynie prawym i jedynie sprawiedliwym na Wiejską 4/6/8: "Bezinteresowna zawiść jest równie nieoczekiwana, równie krzywdząca jak organiczna głupota". 

 

[1]  https://www.adwokatdulniak.pl/utrudnianie-postepowania-karnego-art-239-k-k/ [data dostępu 10 I 2024]

[2] Młynarski W., Od oddechu do oddechu", Prószyński i S-ka, Warszawa 2017, s. 103-106; opatrz również Młynarski W., Róbmy swoje, Iskry, Warszawa 1985, s. 40-43

[3] https://www.youtube.com/watch?v=QxcrDTtymRA [data dostępu 10 I 2024]