Do przeczytania jeden krok - zachęcenie 44 - Wydawnictwo Marginesy

poniedziałek, czerwca 19, 2023

Do przeczytania jeden krok - zachęcenie 44 - Wydawnictwo Marginesy

 "Do przeczytania jeden krok..." jest pomyślane, jako zachęcenie do wybranych pozycji, które proponują zaprzyjaźnione z blogiem Wydawnictwa. Moja rola ogranicza się tylko do zamieszczania anonsów wydawniczych. Nie odpowiadam za ich treść, formę, skutki odbioru. Jak Państwo nie znam tych książek, nigdy ich na oczy nie widziałem (może przelotnie na księgarskich półkach). Sam zatem ponoszę ryzyko, bo to, co teraz robię przypomina kupowanie kota w worku. Nie ponszę zatem odpowiedzialności za ewentualne rozczarowania lekturą, podniesione ciśnienie z wrażenia przeczytania, zubożenia budżetu kiedy zdecydujecie się Państwo na zakup kolejnego volumenu.Stawiam na dobre i sprawdzone Wydawnictwa. Wierzę, że nie promuję tandety i miernoty.  Liczę na dalszą współpracę z każdym zainteresowanym Wydawnictwem. 

Tym razem Wydawnictwo Marginesy. Może znajdziemy tu odpowiednie czytanie na zbliżające się wakacje? Propozycje majowo-czerwcowe.

1. Joanna Kuciel-Frydryszak "Chłopki. Opowieść o naszych babkach".

Autorka "Służących do wszystkiego" wraca do tematu wiejskich kobiet, ale tym razem to opowieść zza drugiej strony drzwi chłopskiej chałupy. Podczas, gdy Maryśki i Kaśki wyruszają do miast, by usługiwać w pańskich domach, na wsiach zostają ich siostry i matki: harujące od świtu do nocy gospodynie, folwarczne wyrobnice, mamki, dziewki pracujące w bogatszych gospodarstwach. Marzące o własnym łóżku, butach, szkole i o zostaniu panią. Modlące się o posag, byle „nie wyjść za dziada” i nie zostać wydane za morgi. Dzielące na czworo zapałki, by wyżywić rodzinę. Często analfabetki, bo „babom szkoły nie potrzeba”.
Nasze babki i prababki. 

Joanna Kuciel-Frydryszak daje wiejskim kobietom głos, by opowiedziały o swoim życiu: codziennym znoju, lękach i marzeniach. Ta mocna, głęboko dotykająca lektura pokazuje siłę kobiet, ich bezgraniczne oddanie rodzinie, ale też pragnienie zmiany i nierówną walkę o siebie w patriarchalnym społeczeństwie.
Daje kontekst historyczny, przedstawia politykę wobec kobiet, ale także ówczesną obyczajowość: relacje między domownikami, traktowanie kobiet i dzieci jako taniej siły roboczej, kwestie ubogiej diety i głodu, brak fachowej pomocy medycznej czy traumy pokoleniowe związane z wiejskim pochodzeniem.

„Joanna Kuciel-Frydryszak mówi prawdę. Opisuje historię wsi biedą i głodem naszych babek i rozrywa nam serca. Wstrząsająca historia polskich kobiet. Moja babka była jedną z nich”. - Izabela Kuna.

2. Tina Brown "Wojna Windsorów. Za drzwiami pałacu".

„Nigdy więcej” – te słowa stały się mantrą królowej Elżbiety II po tragicznej śmierci księżnej Diany. Nigdy więcej nie można było dopuścić, by w brytyjskiej rodzinie królewskiej pojawiła się osoba, której popularność zagroziłaby monarchii. Mimo że Windsorowie przezwyciężyli kryzys, który nastąpił, gdy małżeństwo Diany i Karola okazało się fiaskiem, wkrótce musieli stawić czoła nowym wyzwaniom.
Tina Brown odkrywa afery, romanse, zdrady i rozgrywki o władzę, które są udziałem brytyjskiej rodziny królewskiej od przeszło dwudziestu pięciu lat. Przybliża postawę królowej Elżbiety po śmierci jej siostry księżniczki Małgorzaty, królowej matki i księcia Filipa, podczas obchodów jubileuszu panowania, a także wtedy, kiedy członkowie monarchii wywoływali kolejne skandale. Analizuje determinację księcia Karola, by poślubić Kamilę Parker Bowles, napięcia między jego synami, upadek księcia Andrzeja oraz zaskakującą decyzję Harry’ego i Meghan o wycofaniu się z rodziny królewskiej. Mimo największych wysiłków monarchini „nigdy więcej” powtarzało się raz za razem. Czy nadejdzie dzień, gdy brytyjscy obywatele powiedzą „dość” i pożegnają się z Koroną? 

 

"Zaskakująca i ujawniająca wiele nieznanych dotąd faktów. Wiarygodne źródła, historyczny rozmach i mądre spostrzeżenia podane z soczystym dowcipem. Istnieje wiele królewskich biografii, ale niewiele jest tak dobrych jak ta. Zamienia plotki w pierwszy szkic historii"  - „Telegraph”

"Tina Brown to najlepiej na świecie poinformowana ekspertka w temacie brytyjskiej rodziny królewskiej." - Piers Morgan.

"Kopalnia smakowitych plotek. Brown napisała książkę, która zmusza do zastanowienia się nad tym, co przyniesie przyszłość po śmierci Elżbiety II. Treść na przemian bawi i przeraża…"  „Independent”

TINA BROWN to wielokrotnie nagradzana pisarka, była redaktorka naczelna „Tatlera”, „Vanity Fair” i „The New Yorker”, założycielka serwisu internetowego The Daily Beast i platformy Women in the World. Jest autorką bestsellerowej książki The Diana Chronicles i The Vanity Fair Diaries: 1983-1992, którą magazyny „Time”, „People”, „The Guardian”, „The Economist”, „Entertainment Weekly” i „Vogue” uznały za jedną z najlepszych książek 2017 roku. W 2000 roku została odznaczona przez królową Elżbietę II Orderem Imperium Brytyjskiego III klasy za działalność dziennikarską. Mieszka w Nowym Jorku.  

3. Angelika Kuźniak "Marlene".

„Trudno być legendą. Wyglądać zawsze tak, jak ludzie sobie życzą, mieć ciągle trzydzieści lat, nigdy nie rozczarować publiczności. To bardzo dużo pracy. Nawet jeśli ktoś́ jest młody, to straszna praca”.

W latach 1964 i 1966 Marlena Dietrich dwukrotnie odwiedziła Polskę. Ponadsześćdziesięcioletna artystka wciąż robiła wrażenie sceniczną charyzmą, a ówcześni współpracownicy zapamiętali ją jako wymagającą, profesjonalną, do bólu dokładną. Nie wszędzie była jednak witana równie entuzjastycznie jak w Polsce – chociaż od zakończenia wojny minęły lata, wielu Niemców uważało ją za zdrajczynię ze względu na otwarty sprzeciw wobec nazizmu. Później wspominała: „Straciłam ojczyznę̨ i język. Nikt, kto tego nie przeżył, nie może wiedzieć, co czuję”. 

 

 

Korzystając z materiałów zgromadzonych w przepastnym berlińskim archiwum, Angelika Kuźniak odkrywa mniej znane wątki biografii Dietrich: od barwnych historii, jak spotkanie artystki ze Zbigniewem Cybulskim, po tematy determinujące jej życie: ciężar sławy, uzależnienie czy skomplikowane relacje rodzinne.
"Marlene" to niejednoznaczny, intymny zapis późnych lat Dietrich – portret wielkiej artystki, ale także kobiety kapryśnej, osamotnionej, spragnionej uczucia.

Angelika Kuźniak – biografistka, reporterka. Autorka opowieści biograficzno-reporterskich: "Papusza" (2013), "Stryjeńska. Diabli nadali" (2015), "Boznańska. Non finito" (2018), współautorka – z Eweliną Karpacz-Oboładze – "Czarnego Anioła. O Ewie Demarczyk" (2014). Trzykrotnie uhonorowana nagrodą Grand Press, kilkakrotnie nominowana do Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej. Laureatka Nagrody im. Barbary Łopieńskiej i Ogólnopolskiego Konkursu Reportażystów „Melchiory 2014”. Za książkę "Stryjeńska" nominowana do Nagrody Literackiej „Nike”. 

 

4. Raynor Winn "Dzika cisza".

 

Szczera opowieść o walce z czasem i chorobą oraz o tym, jak ważne jest połączenie z naturą.
Po zakończeniu ponadtysiąckilometrowej wędrówki Rynor i Moth osiedlają się na tyłach kaplicy i na nowo próbują odnaleźć się w rzeczywistości. Okazuje się to o wiele bardziej skomplikowane, niż przypuszczali – w czasie wielomiesięcznej wędrówki to dzikie, smagane wiatrem angielskie wybrzeże, klify i bezkres nieba stały się dla nich prawdziwym domem. Powrót do normalności, ponowne zamknięcie w czterech ścianach i wiążące się z tym nagłe ograniczenie kontaktu z naturą w jej surowej postaci stanowią dla pary wyzwanie – jak się okazuje, również fizyczne. Jednak kiedy nieznajomy mężczyzna po przeczytaniu "Słonych ścieżek" kontaktuje się z Raynor, nieoczekiwanie pojawia się szansa. Możliwość tchnięcia życia w popadającą w ruinę farmę wtuloną w kornwalijskie wzgórza, pozwolenie wymęczonej ziemi na ponowne zdziczenie i oddanie w ten sposób naturze tego, co ludzka działalność brutalnie jej wydarła, staje się dla pary nową ścieżką, szansą na to, by czymś zastąpić wędrówki. 

 

 

"Dzika cisza" to poruszająca opowieść o nadziei, tlącej się nawet w najgęstszej ciemności, o miłości trwającej całe życie, zdolnej przezwyciężyć największe przeszkody i o głębokim znaczeniu ludzkiego połączenia z naturą. 

„Płynąca z głębi serca i pokrzepiająca. Donośny pean na cześć fundamentalnej roli natury, jej majestatu, gwałtowności i niestałości”. - The Wall Street Journal

Raynor Winn – pisze o naturze, bezdomności i biwakowaniu na dziko, od czasu wyprawy ponadtysiąckilometrowym Szlakiem Południowo-Zachodniego Wybrzeża regularnie odbywa piesze wędrówki. Obecnie mieszka z mężem w Kornwalii. Jej poprzednia książka, "Słone ścieżki" (Marginesy 2020), została przetłumaczona na słoweński, niderlandzki, niemiecki, rosyjski i duński. Zdobyła RSL Christopher Bland Prize, była również nominowana do Costa Book Award oraz The Wainwright Prize for UK Nature Writing. 

 

5. Ernest Hemingway "Za rzekę, w cień drzew".

 

„Nie, nie, przejdźmy przez rzekę i odpocznijmy w cieniu drzew”
Włochy, ostatnie dni drugiej wojny światowej. Pięćdziesięcioletni pułkownik Richard Cantwell, oficer armii amerykańskiej, mierzy się ze śmiertelną chorobą serca. Świadomy zbliżającego się końca, wraca wspomnieniami do czasów służby wojskowej podczas pierwszej wojny światowej. O swoich doświadczeniach opowiada dziewiętnastoletniej Renacie, weneckiej arystokratce, z którą ma romans.
Reminiscencje weterana wojennego pełne są przemyśleń egzystencjalnych dotyczących życia, miłości i śmierci. 

 

"Za rzekę, w cień drzew" to poruszające dzieło o relacjach i emocjach. Hemingway, w typowym dla siebie szorstkim, oszczędnym stylu, zastosował w niej technikę góry lodowej, dzięki czemu złożoność i symbolika opowieści ukryte są pod jej powierzchnią.
Krytycy porównywali powieść do "Śmierci w Wenecji" Thomasa Manna, a Tennessee Williams uznał, że to „najsmutniejsza powieść na świecie o najsmutniejszym mieście […] i najlepsze, co Hemingway kiedykolwiek napisał”.