Spotkanie z Pegazem... (94) Wojciech Młynarski "Nie wycofuj się"

niedziela, marca 26, 2017

Spotkanie z Pegazem... (94) Wojciech Młynarski "Nie wycofuj się"

Mistrz Wojciech Młynarski odszedł 15 marca. Pogrzeb odbył się w piątek 24 marca. Nie poczekał na dziś, 26 marca - skończyłby 76. lat. Od kilkunastu dni piszemy o NIM w czasie przeszłym dokonanym. Taki wyrok losu. Nie da się przekomarzać ze śmiercią. Na kogo zagnie parol, ten przegrany. W tym cyklu Wojciech Młynarski dopiero po raz trzeci (patrz odcinki: 1 oraz 68). Wiem, powinno GO być więcej. Przepraszam. Będę się starał cytować więcej. Nie tylko przy okazji marcowych rocznic.

Trudno wybrać jeden wiersz/utwór Mistrza. Powinno się zasypać cały cykl JEGO słowem. Nie za ładny uśmiech francuski minister kultury Audrey Azoulay zdążył nadać Wojciechowi Młynarskiemu Order Sztuki i Literatury / Ordre des Arts et des Lettres. Jak czytamy we wszechwiedzy internetowej: "Jest przyznawane za znaczące osiągnięcia w dziedzinie sztuki i literatury lub popularyzację sztuki i literatury we Francji i na świecie". Ustanowił go w 1963 r. sam generał/prezydent Charles de Gaulle.

Byłaś ze mną cały PRL,

Potrafiłaś bić się i wykłócać,
Dziś Ci muszę śpiewać jak Jacques Brel:
"Nie opuszczaj mnie i nie porzucaj!"
Bo o wolność cały PRL
Bił się umysł Twój, i czyn, i słowa,
Dziś, gdy prawie osiągnęłaś cel,
To mi mówisz, że chcesz emigrować...

Jak bez Ciebie odbić się od dna?
Całkiem nie wiadomo, lecz wiadomo,
Że wewnętrzna emigracja ta
To w tej chwili jest najgorszy pomysł...
Na dziesiątkach politycznych scen
Tłum cwaniaczków chce mnie robić w konia,
Jest mi wciąż potrzebna niby tlen
Twoja lekkość, dystans i ironia.

Polityków paru trochę znam,
A bez Ciebie i trzech zdań nie skleję,
A gdy z nimi się w dyskusję wdam -
Oni nie zmądrzeją, ja zgłupieję...
Oni wciąż traktują jak ten śmieć
Moralności mej zasady wszystkie,
Lecz, gdy przegram - pragnę pewność mieć,
Że przegrałem w dobrym towarzystwie!

Chcę Cię mieć przy sobie noce, dnie,
Więc mnie, proszę, nie strasz swą absencją!
Ukochana, nie opuszczaj mnie,
Nie wycofuj się...

...Inteligencjo! 

Inteligencjo! - ratuj dorobek Mistrza! Inteligencjo! - bądź godna dziedzictwa, które nam pozostawił. Inteligencjo! - nie daj się ogłupiać tym, którzy czarne nazywają białem, a swe brednie przekuwają w slogany swej bezmierności w głupocie. Oni chyba nie czytali, nie słuchali Mistrza Wojciecha. 

W i e l e   jest mądrości, które nam zostawił. Ja proponuję jedną z nich: 

Rodacy!
Róbmy swoje!
A Ty, Widzu, brawo bij!
Róbmy swoje!
A Ty zdrowie nasze pij!
Niejedną jeszcze paranoję
Przetrzymać przyjdzie - robiąc swoje! Kochani,
Róbmy swoje! Róbmy swoje!
Żeby było na co wyjść!