J a r o m i r

niedziela, czerwca 07, 2015

J a r o m i r

"Jestem Czechem i jestem dumny z tego powodu. Ale wiem, naprawdę wiem, że bez Polaków i Polski, bez naszych polskich sąsiadów, nie byłbym cały. Bardzo dziękuję, Polsko" - tak pięknie powiedział w czasie koncertu w Radiowej Trójce w październiku 2013 r. czeski bard, Jaromir Nohavica. Trzeba dodać, że... "Junior", bo Jego ojciec też nosi to samo imię. Od czasu do czasu wracam do tych słów i... odtwarzam ten fragment koncertu swoich uczniom.

Jeżeli ktoś sądzi, że czeska (a wcześniej czechosłowacka) muza, to tylko Helena Vondráčková lub Karel Gott, to oczywiście błądzi. Dzięki YT znalazłem bardzo wielu interesujących muzyków z bratniego słowiańskiego kraju. Wiele lat temu pojawił się dla mnie Jaromir! Czemu dziś postanowiłem choć na krótką chwilę zająć Jego osobą? 7 czerwca obchodzi 62. urodziny. 

Pod choinką AD 2013 znalazłem płytę "Kometa - The best of Nohavica". Do wielu tak utrwalonych utworów wracam bardzo często. W erze muzycznego chaosu, byle-jakości i "muzycznego kolonializmu" warto zatopić się w czeskim kolorycie języka, spokojnej frazie, ale też oddać się pewnej nostalgii i zadumie. Uwielbiam "Minulost":

Jako když k půlnoci na dveře zaklepe nezvaný host
Stejně tak na tebe za rohem čeká tvoje minulost
Šaty má tytéž vlasy má tytéž a boty kožené
Pomalu kulhavě za tebou pajdá až tě dožene

A řekne tak mě tu máš
Tak si mě zvaž
Pozvi mě dál
Jestli mě znáš
Jsem tvoje minulost

V kapse máš kapesník který jsi před léty zavázal na uzel
Dávno jsi zapomněl to co jsi koupit měl v samoobsluze
Všechno cos po cestě poztrácel zmizelo jak vlaky na trati
Ta holka nese to v batohu na zádech ale nevrátí

Jen říká tak mě tu máš
Tak si mě zvaž
Pozvi mě dál
Jestli mě znáš
Jsem tvoje minulost

Stromy jsou vyšší a tráva je nižší a na louce roste pýr
Červené tramvaje jedoucí do Kunčic svítí jak pionýr
Jenom ta tvá pyšná hlava ti nakonec zůstala na šíji
Průvodčí kteří tě vozili před léty dávno nežijí

Tak mě tu máš
Tak si mě zvaž
Pozvi mě dál
Jestli mě znáš
Jsem tvoje minulost

Na větvích jabloní nerostou fíky a z kopřiv nevzroste les
To co jsi nesnědl včera a předvčírem musíš dojíst dnes
Solené mandle i nasládlé hrozny máčené do medu
Ty sedíš u stolu a ona nese ti jídlo k obědu

A říká tak mě tu máš
Tak si mě zvaž
Pozvi mě dál
Jestli mě znáš
Jsem tvoje minulost

Rozestel postel a ke zdi si lehni ona se přitulí
Dneska tě navštíví ti kteří byli a kteří už minuli
Každého po jménu oslovíš neboť si vzpomeneš na jména
Ráno se probudíš a ona u tebe v klubíčku schoulená

Řekne ti tak mě tu máš
Tak si mě zvaž
Pozvals mne dál
Teď už mě znáš
Jsem tvoje minulost 

W wywiadzie dla Trójki, o tej właśnie płycie, przyznał: "...napisałem w życiu 300-350 pieśni i teraz wybierz 14! Chciałem wybrać te piosenki tak, jakbym wybierał je dla znajomych". Tak, dokonanie wyboru nie należy do spraw łatwych i... przyjemnych. Ale... "Byłem skazany sam na siebie. Ale w końcu jakoś sobie poradziłem. Uratowała mnie taka mała nadzieja, że to może nie ostatnie z Wami spotkanie i na «dwójeczkę» wybiorę następne swoje pieśni" - czytamy na opisie płyty.

Szukajmy różnych muzycznych doznań. A jeśli ktoś o dzisiejszym Jubilacie powie: to je dobre! To będzie pięknie. Nie wiem, jak Was, ale mnie męczy i dobija to ciągłe śpiewanie w jednym języku...

PS: Zdjęcia udostępniłem sobie z oficjalnego Facebooka Jaromira Nohavicy. Na koniec przypomnę,że mój post ze stycznia 2013 pt. "Szymon" kończyłem takim PS: "Oglądam koncert Jaromira Nohavicy i nie mogę wyjść z podziwu, jak bardzo jest do Ciebie podobny! Jakbyście byli braćmi-bliźniakami!".