historia i ja: katastrofa smoleńska

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą katastrofa smoleńska. Pokaż wszystkie posty

czwartek, kwietnia 10, 2025

...na 15-tą rocznicę katastrofy smoleńskiej - 10 IV 2010 r.

To już XV lat od tamtej straszliwej soboty, 10 kwietnia 2010 r.! Lot, który przyniósł śmierć 96-ściu osobom, w tym parze prezydenckiej Marii i Lechowi Kaczyńskim. Leciano na obchody rocznicy mordu katyńskiego. Miano lądować w Smoleńsku! Ten dramat na krótko zjednoczył podzielone Naród. Ten dramat na krótko pokazał, że potrafimy być solidarni w bólu. Ale potem okazało się, że można na trupach 96-ściu ofiar budować kapitał polityczny, burzyć więzi rodzinnej, siać nienawiści, plwać jadem bez opamiętania na prawo i lewo. To, co tandem Jarosław Kaczyński i Antoni Macierewicz wyhodowali na grobach smoleńskich stanowi przykład politycznego cynizmu i wyrachowania. Obarczanie premiera Donalda Tuska odpowiedzialnością za to, co się stało, to kolejna manipulacja, by zyskiwać poklask i poparcie pośród własnych zwolenników.

Byłem w Warszawie na Krakowskim Przedmieściu, kiedy wiadomość dopiero docierała. Na Pałacu Prezydenckim (wkrótce nazywany znów... Namiestnikowskim, bo zasiadł w nim pan Bronisław Komorowski) jeszcze flaga łopotała na szycie masztu, a przed nim ustawiały się pierwsze ekipy telewizyjne. Kiedy wszedłem do pewnego sklepu, aby zapytać o towar... głos mi się załamał. Właśnie czytano listę zabitych. Każdy był chyba wstrząśnięty. Kilka minut później widziałem histerię w zachowaniu pewnej pani. Nikt o zdrowych zmysłach nie mógł być obojętnym.

Postanowiłem ten dzień ponurej rocznicy uczcić wierszem Antoniego Słonimskiego, pt. "Granica". Na ile wpisuje się w ten smutne dzień? Proszę ocenić samym. Na ile cały czas mówi prawdę o nas samych? Proszę ocenić samym.

Nie tam granica polska leży,

Gdzie kurhan świeci czerepami,

Gdzie panów wielkich i rycerzy

Blachy rozpadłe rdza przeżarła.

Granica leży między nami,

Krzywda ją kreśli opłotkami,

I tak się Polska nam przedarła:

Po jednej stronie w Salomei

Śnie srebrnym śpiąca czy umarła,

W zieleń księżyca roztopiona,

Cieniem błądząca po alei -

Po drugiej stronie gdzieś z ugorów,

Jak wilk, co kłami sięga gardła,

Czai się krzywda rozwścieczona

I w księżycową zieleń dworów

Pochodnie krwawe gniewnie ciska.

- Która ci droższa, która bliska?

Z tobą, gromado, ciżbo szara!

Brzydoto gorzka, biedo rzewna,

Z tobą, gdy wreszcie wstajesz gniewna

Przeciwko Mgłom i Snom, i Marom,

Co je cmentarne, gnilne larwy

Na uroczyskach opuszczonych

Z księżyca srebrne kradną farby

I krew spijają z ciał strudzonych.

Za duchów pychę, żywych grabież,

Z tobą, gromado pokrzywdzonych,

Weź moje serce, całe zabierz! [1]

Mam nadzieję, że już żaden polityk nie wpadnie na makabryczny pomysł, aby rozkopywać groby ofiar smoleńskiej katastrofy. Mam nadzieję, że rozliczeni zostaną ci, którzy rozpętali spiralę nienawiści i oskarżeń wokół katastrofy smoleńskiej. Rodzinom ofiar potrzebny jest spokój, zaduma, a nie ciągłe rozdrapywanie ran! Nam, jako społeczeństwu także. Nikt nie ma prawa dla partykularnych interesów budować granic między sobą! Wojna polsko-polska ma się dobrze. W ferworze wyborów padają deklaracje. Smutne też, że z ust tych, co wojnę polsko-polską uczynili filarem swego wierzenia i cynicznej manipulacji!

Wszystkie tu wykorzystane zdjęcia wykonałem osobiście 10 kwietnia 2010 r. w Warszawie.

[1] Słonimski A., Granica /w:/ Historia w poezji. Antologia polskiej poezji historycznej i patriotycznej, wybór J. Marcinkiewicz, Instytut Wydawniczy Nasza Księgarnia, Warszawa 1965, s. 470

wtorek, kwietnia 14, 2020

Katyńskie memento... - stacja V

„Groby, groby. Przepaść na trupy. Rozkład. (...) Aby obraz owej katyńskiej wizyty był pełny, dodam, że nie byłem pytany, czy chcę jechać...

...Na drugi dzień wieczorem byliśmy na pożegnalnej kolacji u dowodzącego frontem. Pozory zupełnej normy. Elegancko, skromnie, ale jaki w tym poziom! Generał wzniósł toast, «aby w tym tragicznym dla Polaków miejscu otwarły się ich oczy na fakt, że nieubłagane prawo historii nakazuje im iść we wspólnym froncie europejskim». Odpowiedziałem, że nikt spośród społeczeństwa polskiego nie uczynił mnie delegatem, że dzieli nas takie morze łez, że nie wiem, czy wystarczy tego zwału trupów poległych z sowieckiej ręki, aby je – tamto morze – zasypać” - każdą stację będę zaczynał tym samym cytatem. Z "Kolumbów rocznik '20" Romana Bratnego.

* * *

piątek, kwietnia 10, 2020

Warszawa - 10 IV 2010 r. - sobota

...i jeszcze jedno przypomnienie: moje pisania z 9 kwietnia 2013 r. Usunąłem nadmiar zdjęć. Nie wprowadzałem żadnych korekt, ani zmian. Smutne, że to porażające wydarzenie, ta tragiczna rocznica stała się przedmiotem manipulacji, pomówień i wrogości.

* * *

Z pamiętną sobotą 10 kwietnia 2010 r. jest chyba tak samo, jak z 22 listopada 1963 r. dla Amerykanów, kiedy zamordowano Johna F. Kennedyego. Każdy kto pamięta tamten dzień wie, gdzie wiadomość go zastała? W jednym i drugim przypadku nieubłagany los historii zakończył życie Głowy Państwa.
Oto mój obraz tamtego wstrząsającego dnia! Pierwszych godzin po rozejściu się po kraju hiobowej wieści, że pod Smoleńskiem rozbił się samolot z 96 osobami na pokładzie. Wśród zabitych znalazł się m. in. prezydent Najjaśniejszej Rzeczypospolitej Lech A. Kaczyński z małżonką Marią.

Strony