...na 15-tą rocznicę katastrofy smoleńskiej - 10 IV 2010 r.

czwartek, kwietnia 10, 2025

...na 15-tą rocznicę katastrofy smoleńskiej - 10 IV 2010 r.

To już XV lat od tamtej straszliwej soboty, 10 kwietnia 2010 r.! Lot, który  przyniósł śmierć 96-ściu osobom, w tym parze prezydenckiej Marii i Lechowi Kaczyńskim. Leciano na obchody rocznicy mordu katyńskiego. Miano lądować w Smoleńsku! Ten dramat na krótko zjednoczył podzielone Naród. Ten dramat na krótko pokazał, że potrafimy być solidarni w bólu. Ale potem okazało się, że można na trupach 96-ściu ofiar budować kapitał polityczny, burzyć więzi rodzinnej, siać nienawiści, plwać jadem bez opamiętania na prawo i lewo. To, co tandem Jarosław Kaczyński i Antoni Macierewicz wyhodowali na grobach smoleńskich stanowi przykład politycznego cynizmu i wyrachowania. Obarczanie premiera Donalda Tuska odpowiedzialnością za to, co się stało, to kolejna manipulacja, by zyskiwać poklask i poparcie pośród własnych zwolenników.

Byłem w Warszawie na Krakowskim Przedmieściu, kiedy wiadomość dopiero docierała. Na Pałacu Prezydenckim (wkrótce nazywany znów... Namiestnikowskim, bo zasiadł w nim pan Bronisław Komorowski) jeszcze flaga łopotała na szycie masztu, a przed nim ustawiały się pierwsze ekipy telewizyjne. Kiedy wszedłem do pewnego sklepu, aby zapytać o towar... głos mi się załamał. Właśnie czytano listę zabitych. Każdy był chyba wstrząśnięty. Kilka minut później widziałem histerię w zachowaniu pewnej pani. Nikt o zdrowych zmysłach nie mógł być obojętnym.

Postanowiłem ten dzień ponurej rocznicy uczcić wierszem Antoniego Słonimskiego, pt. "Granica". Na ile wpisuje się w ten smutne dzień? Proszę ocenić samym. Na ile cały czas mówi prawdę o nas samych? Proszę ocenić samym. 

Nie tam granica polska leży,

Gdzie kurhan świeci czerepami,

Gdzie panów wielkich i rycerzy

Blachy rozpadłe rdza przeżarła.

Granica leży między nami,

Krzywda ją kreśli opłotkami,

I tak się Polska nam przedarła:

Po jednej stronie w Salomei

Śnie srebrnym śpiąca czy umarła,

W zieleń księżyca roztopiona,

Cieniem błądząca po alei -

Po drugiej stronie gdzieś z ugorów,

Jak wilk, co kłami sięga gardła,

Czai się krzywda rozwścieczona

I w księżycową zieleń dworów

Pochodnie krwawe gniewnie ciska.

- Która ci droższa, która bliska?

Z tobą, gromado, ciżbo szara!

Brzydoto gorzka, biedo rzewna,

Z tobą, gdy wreszcie wstajesz gniewna

Przeciwko Mgłom i Snom, i Marom,

Co je cmentarne, gnilne larwy

Na uroczyskach opuszczonych

Z księżyca srebrne kradną farby

I krew spijają z ciał strudzonych.

Za duchów pychę, żywych grabież,

Z tobą, gromado pokrzywdzonych,

Weź moje serce, całe zabierz! [1]

Mam nadzieję, że już żaden polityk nie wpadnie na makabryczny pomysł, aby rozkopywać groby ofiar smoleńskiej katastrofy. Mam nadzieję, że rozliczeni zostaną ci, którzy rozpętali spiralę nienawiści i oskarżeń wokół katastrofy smoleńskiej. Rodzinom ofiar potrzebny jest spokój, zaduma, a nie ciągłe rozdrapywanie ran! Nam, jako społeczeństwu także. Nikt nie ma prawa dla partykularnych interesów budować granic między sobą! Wojna polsko-polska ma się dobrze. W ferworze wyborów padają deklaracje. Smutne też, że z ust tych, co wojnę polsko-polską uczynili filarem swego wierzenia i cynicznej manipulacji!

Wszystkie tu wykorzystane zdjęcia wykonałem osobiście 10 kwietnia 2010 r. w Warszawie. 

[1] Słonimski A., Granica /w:/ Historia w poezji. Antologia polskiej poezji historycznej i patriotycznej, wybór J. Marcinkiewicz, Instytut Wydawniczy Nasza Księgarnia, Warszawa 1965, s. 470