historia i ja: Wielka Wojna Ojczyźniana/ Великa Отечественнайaя войнa

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Wielka Wojna Ojczyźniana/ Великa Отечественнайaя войнa. Pokaż wszystkie posty

piątek, maja 08, 2020

Hitler kaput! - dyptyk historyczny - odsłona II

Tego roku nie będzie parady zwycięstwa na placu Czerwonym w Moskwie. Najkrótsza odpowiedź brzmi: COVID-19. Już 16 kwietnia Władymir Władymirowicz / Влади́мир Влади́мирович podjął decyzję. Toczka! Z jednej strony ulga, bo już rządy nie muszą się gimnastykować (choć od zagarnięcia Krymu w 2014 r. większość światłych polityków odmawia udziału) jechać ili niet na День Победы. Życie sędziwych weteranów (a tych ze zrozumiałych względów jest coraz mniej) i innych uczestników defilady okazało się jednak cenniejsze, niż triumfalizm wielkorusa Putina / Пу́тинa. Tym niemniej żal. Po ludzku żal. Ten relikt przeszłości oglądam rok w rok, niczym obrazki z Jurajskiego Parku. Świat się zmienia, a tam cały czas trwa stalinizm w najlepsze. Dlatego sięgam po lekturę z tamtych lat.

środa, marca 13, 2019

Przeczytania... (295) Alexis Peri "Leningrad. Dzienniki z oblężonego miasta" (Wydawnictwo Znak Historia)

Po przeszło stu odcinkach tego cyklu* powraca do nas tragedia miasta w delcie Newy, nad Zatoką Fińską, jaką zgotował Stalin i Hitler. Wydawnictwo Znak Historia przygotowało dla swoich wiernych czytelników kolejny tom, wstrząsający swą tragedią epizod II wojny światowej, choć nad Newą cały czas mówi się tylko o Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. "Leningrad. Dzienniki z oblężonego miasta" autorstwa Alexis Peri, w tłumaczeniu Grzegorza Siwka, jest rekomendowany choćby taką zapowiedzią: "Alexis Peri sięga po 125 niepublikowanych dzienników napisanych przez uwięzionych w oblężonym mieście. Pozwala nam spojrzeć na tę tragedię oczami cierpiących". Od wcześniejszego poznawania i opisywania leningradzkiego dramatu wiem, że wśród ofiar oblężonego miasta była również moja cioteczna prababka Zofia z Sucharzewskich Horodecka. Wiem, że jej dzieci (Helena i Stanisław) ponieśli zasługi w obronie swego rodzimego miasta (niegdysiejszego Petersburga). Takie pogmatwane, kresowe losy.

niedziela, stycznia 03, 2016

Przeczytania... (105) Mark Sołonin "Nic dobrego na wojnie" (Wydawnictwo REBIS)

"Tam, gdzie czytelnikowi podgrzewa się emocje «krzykiem i płaczem», kończy się nauka historyczna. I zaczyna propaganda" - to jedna z wielu mądrości, na jaką natknie się Czytelnik. Nigdy wcześniej nie czytałem Marka Sołonina (Маркa Семёновичa Солонинa). To pierwsza Jego książka w moich rękach i moim księgozbiorze. Nie żebym nie "wpadał" na jego tytuły w księgarniach, ale jakoś tak nie składało się?... Zaczynam tą literacką znajomość od książki "Nic dobrego na wojnie", w tłumaczeniu Anny Pawłowskiej, a ukazującej się za sprawą Wydawnictwa Rebis. Po podobnych lekturach (np. W. Suworowa) zastanawiam się jaki jest odbiór Pisarza w jego rodzinnym kraju, w jakim nakładzie wyszła kniga pt. "Нет блага на войне"? Znane internetowe źródło wszelkich informacji (zresztą w skromnym biogramie) kończy na temat M. Sołonina w taki sposób: "...stoi w opozycji do wielu tez oficjalnej historiografii radzieckiej, jak i też Suworowa", choć wcześniej (w tym samym zdaniu!) dowiadujemy się, że Jego twórczość jest niejako kontynuacją toku myślenia tegoż Suworowa.

Strony