historia i ja: S. Wojciechowski

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą S. Wojciechowski. Pokaż wszystkie posty

piątek, grudnia 09, 2022

...na 100-ną rocznicę wyboru Gabriela Narutowicza na prezydenta Rzeczypospolitej - 9 XII 1922 r.

"...stanowczo mu odradzam, aby się zgodził kandydować i jako motyw podałem, że zadanie jakie czeka Prezydenta, będzie polegało przede wszystkim na pracy nad wewnętrznymi stosunkami w Polsce. Do tego on, G. Narutowicz, jest najzupełniej nieprzygotowany ze względu na słabą znajomość stosunków polskich, zbyt małe zżycie się z nimi oraz ze względu na zbyt łatwe ocenianie stosunków polskich na modłę europejską i stąd prawdopodobieństwo błędów szkodliwych dla kraju, a niewątpliwie bardzo bolesnych dla niego" - to wypowiedź/wspomnienie marszałka Polski, Józefa Piłsudskiego. A jednak pan profesor Gabriel Narutowicz nie posłuchał rady praktyka, znającego jak mało kto realia Polski odradzającej się, budującej II Rzeczypospolitej. Ci dwaj wybitni synowie Kresów (tych wileńskich) dojrzewali w różnych realiach. Gabriel Narutowicz w dalekiej Szwajcarii, Józef Piłsudski pod jarzmem moskiewskiego zniewolenia. A jednak ten pierwszy nie posłuchał, nie zignorował poparcia, jakie udzieliło mu PSL-Wyzwolenie ze Stanisławem Thuguttem i Maciejem Ratajem na czele. Stanął do wyborów.

poniedziałek, kwietnia 29, 2019

...na 100-tną rocznicę ustanowienie świętem narodowym dzień 3 maja - 29 IV 1919 r.

"Dzień trzeciego maja, jako rocznica Konstytucji 1791 roku, ustanawia się w całe Rzeczypospolitej Polskiej jako uroczyste święto po wieczne czasy" - tak brzmi pierwszy (z trzech) artykułów ustawy z dnia 29 kwietnia 1919 r. W Dzienniku Ustaw pod pozycją 281*. Podpisali się marszałek Sejmu Wojciech Trąmpczyński i w zastępstwie premiera Stanisław Wojciechowski.

piątek, lutego 12, 2016

Przeczytania... (117) Wiesław Mirecki "Malowane dzieci. Wspomnienia ułana" Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza

"Zaraz to tato nie wrócił. Czekaliśmy długo, minęła już północ, gdy usłyszałem szybkie, znane mi stąpanie po schodach. Skoczyłem do drzwi otwierając tacie. Otoczyliśmy go spragnieni nowin. Zadyszany, biegł pewnie po schodach, objął nas spojrzeniem śmiejących się oczu i prawie jednym tchem wyrzucił z siebie te trzy zdania i jedno słowo:

- Wrócił Piłsudski z Magdeburga! Jest w Warszawie! Zaczęliśmy rozbrajać Niemców! Jeść!" - dziś zupełnie zaskakujące "Przeczytanie...". Za każdym razem pojawiają się tu nowości kilku znaczących wydawnictw. A dziś? Zabytek? Książka, którą wydała zacna Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza. Mam przed sobą książkę "Malowane dzieci. Wspomnienia ułana" Wiesława Mireckiego (1911-1991), która ukazała się w 1986 r. Tak, trzy dekady temu. Nie sądzę, aby od tamtego czasu miała wznowienie. O jej istnieniu nie miałem nawet fioletowego pojęcia. Stała się moją niespodziewanie. Zawiadomiono mnie: w domu X, na ulicy Y jest remont i tam pozostawiony na niebyt pewien księgozbiór. No to wsiadłem do mego pojazdu i udałem się na ulicę Y, odnalazłem dom X i po dobrej godzinie wróciłem do siebie z 44 kilogramami książek! Nie zrobię tu szczegółowej wyliczanki pozyskanych tytułów, bo zrobiła by się niezła bibliografia?

Strony