sobota, lipca 15, 2023
Do przeczytania jeden krok - zachęcenie 47 - Iskry
„Bywalec zieleni” to książka o życiu jednego z największych polskich poetów, Bolesława Leśmiana. Autor przedstawia korzenie rodzinne i wiele nieznanych faktów, ciekawych dokumentów, przytacza dużo nowych informacji. Biografia została napisana na podstawie najnowszego stanu wiedzy.
Piotr Łopuszański przypomina zapomniane teksty poety, obala wiele nieprawdziwych opowieści o nim i jego bliskich, cytuje dokumenty, nekrologi, listy, wspomnienia. Leśmian został pokazany jako człowiek o wybitnym umyśle i wielkim talencie poetyckim, a zarazem jako marzyciel nieradzący sobie z problemami codzienności.
W niniejszym wydaniu uwzględniono odautorskie poprawki do tekstu Wszystko jest poezja, a także zaproponowano dokładniejsze odczytanie rękopisu Listu do Pozostałych.
„Przecież Filipowicz nie miał biografii” – usłyszałam kiedyś. – „Pisał, łowił ryby i był outsiderem. Co w tym ciekawego?”. Kiedy przyjrzymy się jego życiu, okaże się jednak, że podobnie jak w jego opowiadaniach pozornie nieefektowna szarość mieni się kolorami. Jako pisarz był doceniany, ale jednak ciągle pozostawał na uboczu: twórca krakowski, partner „naszej noblistki” Wisławy Szymborskiej. A tymczasem to był autor pierwszorzędny i – jak mawiał Jerzy Pilch – rasowy, mistrz krótkiej formy, do którego się pielgrzymowało. Opowieść o jego życiu toczy się w głównym nurcie polskiej historii, pokazuje zaangażowanie i wybory lewicowej inteligencji.
"Poprzez życie Filipowicza można zobaczyć całą epokę" – Justyna Sobolewska
„Fascynująca książka o życiu i twórczości Kornela Filipowicza. Autorce udało się «złowić na literacką wędkę» tamten czas: czas niepokoju, burzliwych wydarzeń politycznych, czas miłości i śmierci” – Ewa Lipska.
5. Tadeusz Dołęga-Mostowicz "Pechowy literat i inne opowiadania, nowele, humoreski".
Wybór małych form prozatorskich (i jednej poetycko-dramatycznej) Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, z których znakomita większość po raz pierwszy ukazuje się w wydaniu książkowym, rzuca nowe światło na twórczość najpopularniejszego polskiego pisarza XX wieku. Teksty z lat 1925–1939 nie tylko ukazują rozwój talentu i bardzo świadomą artystyczną drogę pisarza, ale dostarczają znakomitej rozrywki także dzisiejszemu czytelnikowi. Są tu utwory mniej i bardziej frywolne, zawsze pełne humoru, błyskotliwych obserwacji psychologicznych i obyczajowych, a także złośliwych, zaskakująco dziś aktualnych, politycznych aluzji.
6. Antoni Kroh "To jest zjawisko, i na to nie ma rady".
Wspomnienia Antoniego Kroha dotyczące przede wszystkim przyjaźni z artystką Barbarą Magierową. Autor z sentymentem, ale i właściwym sobie humorem opowiada o wspólnej pracy nad tworzeniem wystaw i książek w niełatwych realiach Polski Ludowej, m.in. o zbieraniu materiałów do Prywatnego leksykonu współczesnej polszczyzny.
