piątek, września 11, 2015
Pamiętamy 11 września 2001 r. / Remember 9/11/01
W taki dzień niewiele da się sensownego powiedzieć. 11 września 2001 r. tkwi w nas... obrazem. Wierze World Trade Center i uderzające w nie samoloty. Śmierć tylu bezbronnych ludzi? Trudno z morza zdjęć wybrać. Czym się kierować? Tragizmem, patosem, okrucieństwem, a może ich pięknem? O ironio - wiele z nich jest piękne. One są m ą d r e ! Muszą nieść jakieś przesłanie, bo wychodziłoby, że tamten dramat niczego nas nie nauczył!...
Wiersz Tadeusza Gajcego "Epitafium". Że nie ta skala dramatu? Nie prawda. Zresztą kto z nas, biernych obserwatorów, ma moralne prawo oceniać to, co się stało 11 września 2001 r.
Przechodniu, powiedz imię,
a poznamy miejsce
marzenia, które niesie
bezpiecznie i lekko.
Nad nami niebo rośnie
i wspina się w dymie
pozostawiona dalekość.
Były lata nad nami i są.
Ty zabierzesz nieświadomą stopą
pręcik ziemi otulony mgłą,
co nazywa się dla ust tak prosto,
a jest głosem, co zaciska krtań
i wołaniem z samotnego dna.
Nie zapomnisz, bo woda oparzy
wargi pyszne i zadusi kłos.
Kraj ten mamy w oczach jak ołtarzyk
z gajem dymów świecących jak kość.
Twarz ukryjesz. Biodra matki suche
nie wydadzą ziarna, gdyby po nas
wawrzyn zostać miał mały jak uśmiech
i jak dłoń albo serce - historia.
Taka miłość. Jak kamień przygniata
ręce nasze przebite na przestrzał
ułożone miłośnie na kwiatach
i żelazie bogatym jak wieńcach.
Nie zapomnisz, bo miłość ta
da ci oczy niezwykłe i zmarszczkę
i zobaczysz się, wolny, pod kaskiem
z bronią naszą w twych spokojnych snach.
Ten post dedykuję pamięci Marcy Borders. To Ona na tym znanym zdjęciu, które obiegło łamy gazet całego świata. Zmarła 24 sierpnia tego roku - na raka żołądka. Miała zaledwie 42. lata. Statystyki są okrutne: blisko 3000 osób, które znalazły się w "strefie 0" zmarło po 11 IX 2001 r. na różne mutacje raka...
Marcy Borders (12 VIII 1973 - 24 VIII 2015) |
Minęło już 14 lat, a ja pamiętam ten moment tak jakby wydarzyło się to przed chwilą. Wstrząsające.
OdpowiedzUsuńTego dnia, tamtych scen nigdy nie da się wymazać z pamięci. A, że to już 14. lat? Nie wiedzieć kiedy minęły...
OdpowiedzUsuń