1924/61/I - 53110 Private Rafał Adamczyk - część I

wtorek, sierpnia 13, 2013

1924/61/I - 53110 Private Rafał Adamczyk - część I

„Oida ouden eidos / Scio me nihil scire" – wiem, że nic nie wiem.  Jedno z najsłynniejszych mott antycznych wraca, jak fala. Zawsze będę powtarzał, że to zdanie jest kołem napędowym postępu. Tylko próżniak, samochwała lub po prostu głupiec może o sobie powiedzieć: wiem! wiem wszystko!... 

No i ja stoję przed kolejną wielką niewiadomą! Mam przed sobą fakty. Częściowo zaklęte w albumie fotograficznym. Zupełnie przypadkowo wszedłem (niestety tylko na czas określony!)  w jego posiadanie. Jego właścicielem był pan Rafał Adamczyk (8 III 1924 - 5 IV 2005)  z Bydgoszczy. Korzystam z uprzejmości wnuczki pani Katarzyny Adamczyk, która odważyła się na jego wypożyczenie, skanowanie i wykorzystanie do opracowania tego postu.

Co wiemy na temat Rafała Adamczyka?  Urodził się w miejscowości Gorowatki, powiat Wyrzysk. Był synem Władysława i Marianny z domu Gruszka małżonków Adamczyków. Zachowało się kilka urokliwych fotografii z dzieciństwa i dorastania Naszego Bohatera (np. z gołębiami, przed jakimś meczem piłkarskim). Trudno powiedzieć czy przed wybuchem wojny mieszkał już w Bydgoszczy. Gdzie zastała go okupacja hitlerowska?  Już w grudniu 1939 r. został wywieziony na roboty do  Rzeszy! Jak łatwo policzyć miał zaledwie 15. lat! Znalazł się w Cammin in Pommern. Gdzie? To po naszemu Kamień Pomorski.  Prawdopodobnie pracował u jakiegoś bauera! W zachowanych dokumentach jest potwierdzona data 28 lutego 1940 r. Zaskakujące jest w albumie zdjęcie młodej dziewczyny z "P" naszytym na sukienkę. Smutne oczy patrzą w obiektyw aparatu. Nikt nie wie kim była? Może to krewna pana Rafała, albo wojenna miłość? Czy poznana wtedy? Pracowali razem? Może snuli wspólne plany? Pani Katarzyna Adamczyk potwierdza jedno: na pewno to nie jest jej babcia Teodozja! Chyba jednak była kimś ważnym i wyjątkowym,  że wklejono jej fotografię i przetrwała kolejne siedemdziesiąt lat! Gro zdjęć jest na tyle mocno przyklejonych do kartonowych stron, że odklejenie groziłoby niechybnie ich uszkodzeniem. Album ogólnie zachował się w dobrym stanie.

Rafał Adamczyk - Bydgoszcz/Bromberg - Askania - Fotokunst - 1939

Ogromną część zdjęć stanowią fotografie z... Samodzielnej Brygady Spadochronowej! Tak, tej samej, którą tworzył i dowodził generał Stanisław Sosabowski! To ci sami żołnierze przelewali krew pod Arnhem i Driel w 1944 r. Zeskanowałem blisko dziewięćdziesiąt fotografii. Niestety nie potrafię ustalić miejsc, które utrwaliły. Jak dla mnie, to bezcenne źródło dla poznania życia polskich spadochroniarzy już po zakończeniu wojny (?). O! już zaczynają się wątpliwości. Jakość niektórych kadrów nie pozwoli mi ich tu pokazać. Wiele zdjęć ukazuje żołnierskie życie, ćwiczenia i zabawy. Oczywiście dobór zdjęć nie jest przypadkowy i na każdym znajdziemy pan Rafała Adamczyka: salutującego, na motocyklu, za kierownicą jeepa, wygrzewającego się na słoneczku i w oknie z kolegami.  
Pierwsza z fotografii budzi moją szczególną ciekawość. Nie ma na niej wprawdzie Naszego bohatera, ale intrygujący jest napis na tablicy! Zapewne wykonana na terenie Niemiec. 

Dlaczego ten budynek był tak ważny, że został uwieczniony? A może chodziło o ludzi w ogrodzie? Następne pytania: kto i kiedy wykonał te fotografie? Kolejne zdjęcia powinny chyba zainteresować amatorów piłki nożnej lub historii zabaw wojskowych? Mnie szczególnie ujęło ujęcie na huśtawce.

Tych kilka fotografii, to zaledwie ułamek w posiadaniu pani Katarzyny Adamczyk. Najważniejsze pytanie bez odpowiedzi: jak Rafał Adamczyk znalazł się w szeregach Samodzielnej Brygady Spadochronowej? Z zachowanych dokumentów (m. in. wystawionych przez Ministry of Defence Jego Królewskiej Mości Jerzego VI) wynika, że służył w formacji od 27 października 1944 do 22 lipca 1947. 

(c.d.n.)