Mury mruczą dawne dzieje... ( II )

sobota, lipca 13, 2013

Mury mruczą dawne dzieje... ( II )

Bydgoszcz. Nie da się uciec od polsko-niemieckiej, niemiecko-polskiej przeszłości mego rodzinnego miasta. Wiele by o tym mówić, tyle wszakże można tu napisać (skąd my to znamy?), że to temat   r z e k a ! Ma swoje wiry i mielizny, łagodne brzegi i zdradliwe nurty. Oswajanie się z nią niektórym idzie bardzo opornie. Już spotkałem się z zarzutami, że uprawiam swoisty... regionalny  germanofilizm historyczny? Nie mogę udawać, że nie było Niemców nad Brdą (niem. Brahe). W końcu w "parku sztywnych" gdzieś tam gniją kości przodka samego... Heinza Guderiana!

Przed lat jedna z nauczycielek mego syna dała duży... popis swej historycznej niewiedzy ! Na dodatkowych zajęciach z języka niemieckiego napisał "wohnacht zu Bromberg" i wtedy  Pani dostała... szału?! Można tylko współczuć takiej reakcji. Swoją drogą ciekaw jestem czy jadąc do Bundesrepublik Deutschland używa nazw "Lipsk", "Drezno", "Monachium", "Akwizgran" czy "Ratyzbona"? Polecam owej Pani ten post.

Oto stoimy przy budynku przy ul. Toruńskiej 66!  R e w e l a c j a !  Rykoszetem wraca do nas ponura historia miasta, które w latach 1939-45 nie było tylko skrawkiem okupowanej polskiej ziemi! To nie Warszawa, Kraków czy Łódź! Tu była Rzesza! Deutsches Reich! Reichsgau Danzig-Westpreußen! 

Na tej samej kamienicy znalazły się "reklamy" sklepu spożywczego. Trudno mi określić czas ich powstania. Ale czy to nie znamienne, że na jednym tynku spotkały się dwie historie? Jeszcze do niedawna na niepozornym domu nieopodal była przerdzewiała tabliczka z napisem Thornstrasse. Niestety ktoś ją chyba próbował oderwać, bo pozostały gwoździe i... żal, że kilka lat temu nie uwieczniłem jej!

Pewnie - Bydgoszcz nigdy nie udźwignie konkrecji turystycznej z Toruniem. I nie ma co się szarpać, drzeć szat czy pianę bić. Daję tylko drobny przykład, że w jednym i drugim mieście czekają na nas niespodzianki. Nawet w czasie niedzielnego spaceru.