Krzyk Ukrainy! - strofa 2 - Iryna Szuwałowa

środa, lipca 13, 2022

Krzyk Ukrainy! - strofa 2 - Iryna Szuwałowa

Wojna w Ukrainie trwa! Od 24 lutego 2022 r. leje się krew, mordowani są cywile, giną żołnierze, obraca się w ruinę miasta i wsie. Ukraina płonie! Ale widać w czas wojny muzy nie milkną! To moje pisanie jest śladem, że nie milknie zainteresowanie losem pobratymców. Wiem, że historia nasz wspólna jest bardzo trudna i nie do końca rozliczona. W tej jednak chwili nie ma to znaczenia. W każdym bądź razie dla mnie. Istnieje niebezpieczeństwo, że czas wakacji, to taka pora, kiedy łatwo zapomnieć. Nie wolno. Należy sobie powtarzać: WOJNA W UKRAINIE TRWA!

Znowu czerpię z FB  i strony pt. babiniec literacki. Tym razem Iryna SZUWAŁOWA (rocznik 1986). Czytamy na jej temat: "...ukraińska poetka i tłumaczka. Absolwentka Wydziału Filozofii Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Tarasa Szewczenki oraz Kijowskiego Instytutu Tłumaczy. Jako stypendystka programu Fulbrighta uzyskała tytuł magistra z literaturoznawstwa porównawczego w USA, natomiast tytuł doktora na uniwersytecie w Cambridge. Autorka książek poetyckich: Ran (2011), Os (2014), Az (2014) oraz kamińsadlis (2020). Laureatka licznych nagród za twórczość poetycką i translatorską, m.in. Litakcentu oraz lwowskiej Nagrody Miasta Literatury UNESCO. Członkini ukraińskiego PEN Clubu. W Polsce jej wiersze były zamieszczane w Babińcu Literackim, «Wizjach», «Teatrze» oraz «Gazecie Wyborczej»". 

"Warstwa kulturowa"

 

a pamiętasz kiedyś w ubiegłym życiu

budziłaś się i nieuważnie kątem ucha

słuchałaś wiadomości teraz

to wydaje się nie do uwierzenia tak samo jak

myśląc o buczy czy irpieniu

wyobrażać sobie sosnowe parki

wokół sanatoriów i starych domostw

a nie wysadzone mosty oskórowane budynki ulice

wyścielone gęsto fragmentami czyichś żyć

zdaje się że właśnie to nazywają archeolodzy

warstwą kulturową prawda?

zdjętą z żywej epoki skórę

rozścielony na ziemi krwawy strzęp

przed nastaniem tej epoki

nieuważnie słuchaliśmy wiadomości mieszkaliśmy w miastach

z sosnowymi parkami z teatrami dramatycznymi

byliśmy naiwni i wspaniali nie musieliśmy cieszyć się

z jednej główki kapusty cudem upolowanej w pustym supermarkecie

byliśmy jak dzieci myjąc rano zęby

poznawaliśmy nazwy miejsc

aleppo sanaa mekele

miejsc w których epoka już zwijała się bez skóry

w których jej skóra już leżała spływając krwią na ziemi

czekając na swoich przyszłych archeologów ale my

niezmiennie zapominaliśmy te nazwy

po umyciu zębów wkładaliśmy

nowiutkie conversy kupowaliśmy w sklepiku kawę

wbiegaliśmy do metra nie potykając się

o ludzi którzy spali na peronach

byliśmy ludźmi ulepionymi z innej gliny

bardziej miękkiej i różowej musieliśmy

wyjaśniać dzieciom co to jest wojna tak jak wyjaśnia się

co to jest biegun południowy czy planeta mars a nie tak

jak wyjaśnia się dlaczego nie można wkładać palców do gniazdka czy wchodzić

na parapet przy otwartym oknie

w tamtym ubiegłym życiu

nawet nie wiedzieliśmy

ile stalowych centymetrów bólu

można bez przeszkód zanurzyć

w nasze miękkie różowe ciała

 

[tłumaczenie Aneta Kamińska] 

Tym razem wiersz z 21 marca 2022 r. Blisko miesiąc po agresji Putina na wolną i niepodległą Ukrainę. Kolejny krzyk o prawdę! Kolejny dowód czasu, jaki zapanował po 24 lutego 2022 r. To tu pada nazwa miasta, jaka obiegła świata: BUCZA!  Należy sobie wciąż  powtarzać: WOJNA W UKRAINIE TRWA!