historia i ja: égalité

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą égalité. Pokaż wszystkie posty

środa, listopada 09, 2022

Pandemiczne opowieści - odsłona XLV - Walkiria

- Brygida! Coś ty na siebie włożyła?! - Władysław poprawił okulary, bo wzrok mógł go mamić. Widzieć ślubną w wojennym rynsztunku? - Atena?

- Jaka Atena? - Brygida zarzuciła włos zrzedniały, a posiwiały na ramiona. - Jestem Walkiria?

- Co?

- Kto? - poprawiła go. - Walkiria! Wagnera znasz?

- Nie. A kto to?

- Strugasz wariata? - podeszła do regału zapchanego książkami. - Taki kompozytor. Niemiec!

- Niemiec?

Brygida nie odpowiedziała. Przesunęła figurkę Beethovena i wydobyła opasły tom. Rzuciła go na kolana Władysława:

- Sklerozę masz? Faceta w berecie nie znasz?

- Aaaaa... O tego Wagnera chodzi? - Władysława zabolało podważanie jego pamięci. - Nie skojarzyłem.

- Drżyjcie! Nadchodzę! - Brygida wyciągnęła przed siebie miecz. Autentyczny miecz. Późna epoka brązu?

poniedziałek, sierpnia 26, 2019

... na 200 rocznicę ogłoszenia "La Déclaration des droits de l'homme et du citoyen" - 26 VIII 1794 r.

Równe 200-ście lat temu, 26 sierpnia 1789 r., powstał jeden z najważniejszych kodeksów praw, jakie stworzono. Śmiało można go stawiać w jednym szeregu z Kodeksem Hammurabiego, Biblią, Prawem Salickim czy wielką Kartą Swobód. Oto zrewoltowana Francja ogłosiła najbiedniejszego z Francuzów wolnym człowiekiem. O ile interesuje nas, co doprowadziło do 14 lipca 1789 r., czyli zburzenia Bastylii, to starczy owe XVII punktów obrócić, niczym kota ogonem. I co zyskamy? Obraz Francji pod rządami nieudolnego Ludwika XVI. To oczywiste.

piątek, lipca 12, 2019

La Marseillaise, czyli kilka spojrzeń na Wielką Rewolucję Francuzów - spojrzenie 1 - król

"Podczas dwóch ubiegłych lat, gdy zasiadałem w radzie, nigdy nie słyszałem, by król wyrażał jakąś opinię. Nierzadko można było widzieć, jak tam sobie śpi" - ta opinie wyszła spod pióra ostatniego Sekretarza Stanu Domu Królewskiego Był nim François Emmanuel Guignard, hrabia de Saint-Priest (1735-1821)*. Zatem ktoś oddany JKM Ludwikowi XVI. Starczy spojrzeć na zachowane monarsze portrety, aby przekonać się, że nie miał w sobie nic z charyzmy wielkich Burbonów, tej miary, co Henryk IV czy Ludwik XIV. Nie łajdaczył się, jak jego królewscy poprzednicy i przodkowie. Możemy stawiać JKM za wzór męża i ojca. Jednego mu zbrakło: osobowości na miarę korony.

Strony