Oryginalna w ujęciu tematu książka Jerzego
Altera trzyma się mocno faktów i realiów, lecz jednocześnie po
mistrzowsku splata je z fikcją literacką. Autor prezentuje Czytelnikom
zrekonstruowaną przez siebie wielobarwną panoramę Wielkopolski czasów
powstania, zaglądając za kulisy wielkiej historii. Dzieje tego
zwycięstwa to nie tylko przyjazd Paderewskiego do Poznania i jego
pamiętne przemówienie. Na to, co się wówczas wydarzyło, składają się
losy wielu tysięcy mieszkańców tych ziem, ich osobiste, prywatne
mikrohistorie. Bohaterowie tych opowieści są ludźmi z krwi i kości.
Autorowi udała się rzecz w literaturze rzadka – usłyszeć ich głos, ich
szept, ich… zamyślenie.
Polacy z Poznańskiego przegrywali powstania tak długo, aż
najmądrzejsi z nich doszli do przekonania, że najpierw trzeba krok po
kroku zbudować i zjednoczyć świadomą zbiorowość przygotowaną i zdolną do
tego, by samorządnie działać i skutecznie przeciwstawić się przemocy
zaborcy. Nie tylko pokonać go, ale i udźwignąć, na zawsze utrzymać
ciężar odniesionego zwycięstwa.
Jerzy Alter,
eseista, prozaik, biograf. Pasjonat historii mieszkańców i dziejów
kultury Wielkopolski XIX i XX wieku. Absolwent poznańskiej polonistyki.
Mieszka i pracuje w Poznaniu.
2. Edward Brooke-Hitching "Atlas tamtych światów" .
Trzynaście rajów z mitologii azteckiej,
Piekło Ognistego Kura japońskich buddystów, taoistyczny podziemny świat
„głodnych duchów” – to tylko parę przystanków w podróży po bajecznie
rozmaitych mitach, wierzeniach i fantazjach związanych z życiem
pozagrobowym, w jaką zabiera czytelnika niezawodny cicerone Edward
Brooke-Hitching.
Atlas tamtych światów, bedeker po zaświatach, to skarbnica
zaskakujących faktów i legend na temat rajskich rozkoszy i piekielnych
mąk, wzbogacona o wspaniały zbiór ilustracji – od przykładów
renesansowej „piekielnej kartografii” i niezwykle ozdobnych islamskich
wyobrażeń raju po spirytystyczne wizje XIX-wiecznych mediów. Wszystko to
układa się w fascynujące studium nieznającej granic ludzkiej wyobraźni,
graficzną kronikę naszych nadziei i obaw związanych z tym, co po tamtej
stronie życia.
EDWARD BROOKE-HITCHING,
syn antykwariusza, jest autorem Fox Tossing, Octopus Wrestling and
Other Forgotten Sports (2015) i nieuleczalnym mapofilem. Mieszka w
Londynie wśród stert zakurzonych starych map i książek.
3. Tim Weiner "Szaleństwo i chwała".
Wnikliwa, a zarazem napisana w porywającym
stylu historia zmagań i rywalizacji między dwoma mocarstwami –
szpiegostwa, sabotażu, trudnej dyplomacji i skutecznej dezinformacji –
od początku konfliktu w 1945 roku aż po koniec prezydentury Donalda
Trumpa w roku 2020.
Autor zabiera nas za zamknięte drzwi gabinetów oraz śledzi poczynania
CIA i machinacje KGB na całym świecie. Bezpardonową walkę o rząd dusz
pokazują niedawno odtajnione dokumenty dotyczące zrywów wolnościowych w
NRD w 1953 roku, w Polsce i na Węgrzech w roku 1956. Szczegóły akcji CIA
w Kongu lat 60., rola Radia Wolna Europa oraz propaganda i akcje
dezinformacyjne, narodziny „Solidarności” i stan wojenny w Polsce,
upadek Muru Berlińskiego, krach Związku Radzieckiego, relacje Billa
Clintona i Borisa Jelcyna, zjednoczenie Niemiec, rozszerzenie Unii
Europejskiej i NATO, pojawienie się na scenie politycznej Władimira
Putina, brawurowe akcje hakerskie i błyskotliwe wykorzystanie Internetu
do wywarcia wpływu na amerykańskie wybory prezydenckie w 2016 roku – to
tylko skrót rozważań, które pozwalają nam lepiej zrozumieć, w jakim
miejscu jesteśmy obecnie i dlaczego się w nim znaleźliśmy.
Tim Weiner w książce, którą czyta się jak szpiegowski thriller,
nie tylko trafnie diagnozuje i wskazuje źródła obecnej erozji demokracji
na świecie, ale też obnaża sposób działania sił, które się do tego
przyczyniają, i podpowiada, jak można się im przeciwstawić, zanim będzie
za późno.
Tim Weiner,reporter „The New York Timesa”, od lat
zajmuje się amerykańskim wywiadem. Za artykuły na temat bezpieczeństwa
narodowego został wyróżniony Nagrodą Pulitzera. Śledził w terenie wiele
operacji CIA, m.in. w Afganistanie. Dom Wydawniczy REBIS wydał jego
nagrodzone National Book Award Dziedzictwo popiołów. Historia CIA oraz książkę Wrogowie. Historia FBI..
4. Erich Maria Remarque "Na Zachodzie bez mian" (audiobook, czyta Krzysztof Gosztyła).
Powieść Na Zachodzie bez zmian należy do najgłośniejszych dzieł literatury XX wieku.
Jej bohaterowie, podobnie jak
sam autor, należą do „straconego pokolenia”: pokolenia, którego młodość
przepadła w okopach pierwszej wojny światowej.
Osiemnasto-, dziewiętnastolatkowie trafiają na front niemal prosto ze
szkolnej ławy, namawiani przez nauczycieli do spełnienia obowiązku
wobec ojczyzny. Czymże jednak jest ten obowiązek? – pytają siebie,
świadomi, że strzelają do takich jak oni młodych, tęskniących za domem i
pokojem i pytających o sens wojny wrogów.
Mistrzowskie wniknięcie w emocje bohatera, gwałtowność opisu
ataków z lądu i powietrza, atmosfera nieuchronności śmierci – wszystko
to sprawia, że powieść ta do dziś przejmuje grozą.
Erich Maria Remarque (1898–1970) należał do
pokolenia, które straciło młodość w okopach I wojny światowej. Nim
zyskał sławę dzięki pacyfistycznej powieści
Na Zachodzie bez zmian,
parał się dziennikarstwem, był też księgowym, nauczycielem i organistą.
Po dojściu Hitlera do władzy książki Remarque’a trafiły na stos, a ich
autor został pozbawiony niemieckiego obywatelstwa. Lata II wojny
światowej spędził w USA, gdzie powstała jedna z jego najlepszych
powieści –
Czas życia i czas śmierci. Remarque nie był
eksperymentatorem. Uznanie czytelników i krytyki zdobył za jędrny styl,
„publicystyczną” aktualność tematyki, mistrzowskie budowanie scenerii i
sylwetek bohaterów.
Dom Wydawniczy REBIS spośród jego utworów opublikował m.in. Trzech towarzyszy, Nim nadejdzie lato, Hymn na cześć koktajlu i Cienie w raju, a także w nowych przekładach Ryszarda Wojnakowskiego Łuk triumfalny i Na Zachodzie bez zmian.
Krzysztof Gosztyła – aktor filmowy, radiowy i
teatralny. Od 30 lat związany z teatrami warszawskimi: Dramatycznym,
Polskim, Narodowym, a od 2000 roku Teatrem Ateneum. Laureat nagrody
Wielki Splendor za artystyczną działalność radiową i Złotego Mikrofonu
2006. Imię Róży Umberta Eco w jego interpretacji uznano za książkę audio roku 2010.
5. Anne Glenconner "Dama dworu. Moje nadzwyczajne życie w cieniu korony".
Bestseller „New York Timesa”, „USA Today”, „The Sunday Times” i „The Globe and Mail” oraz „pamiętnik roku” według „The Times”
Anne Glenconner, dama dworu księżniczki Małgorzaty, odsłania
tajemnice i szczegóły prywatnego życia brytyjskiej rodziny królewskiej.
Anne Glenconner, dama
dworu księżniczki Małgorzaty, ujawnia tajemnice i szczegóły prywatnego
życia brytyjskiej rodziny królewskiej.
Anne Coke przyszła na
świat jako pierworodna córka piątego hrabiego Leicesteru, który
zarządzał jedną z największych posiadłości ziemskich w Anglii. Od
wczesnego dzieciństwa znajdowała się w ścisłym monarszym kręgu, poznała i
zaprzyjaźniła się z przyszłą królową Elżbietą II, a przede wszystkim z
jej siostrą, księżniczką Małgorzatą. Anne stała się wyjątkowym świadkiem
historii królestwa: dramatycznych lat wojny i powojennej biedy, była
jedną z druhen towarzyszących Elżbiecie II podczas koronacji, a później
została damą dworu.
W swoim intymnym, szczerym pamiętniku kreśli wyrazisty,
emocjonalny obraz życia arystokracji: edukacji w szkole z internatem,
debiutanckich balów, wielkich polowań, ale także ścisłych powinności
oraz sztywnych ról potomków i potomkiń możnych rodów. Jest to również
przejmująca opowieść o przetrwaniu i sile ducha. Anne opowiada o swoim
małżeństwie z Colinem Tennantem, wybuchowym lordem Glenconner, który
cały majątek zostawił byłemu służącemu; o przedwczesnej śmierci syna
uzależnionego od narkotyków oraz drugiego, który zmarł na AIDS; o
dramatycznej walce o życie trzeciego syna po jego wypadku motocyklowym i
półrocznej śpiączce. A wszystko to w czasie, gdy była najbliższą
powierniczką księżniczki Małgorzaty, uczestniczyła w jej życiowych
wzlotach i upadkach i towarzyszyła w królewskich podróżach po świecie,
pełnych przygód i zabawnych sytuacji.
Dama dworu jest dowcipną, szczerą, dramatyczną i wzruszającą prywatną relacją przedstawiającą życie kobiety w złotej klatce.
Lady Glenconner urodziła się w 1932 roku jako Anne
Coke, najstarsza córka piątego hrabiego Leicesteru, i dorastała w
rodowej posiadłości Holkham Hall w Norfolku. Druhna podczas koronacji
królowej Elżbiety II, w 1956 roku poślubiła Colina Tennanta, lorda
Glenconner. Mieli pięcioro dzieci, z których troje przeżyło. W 1958 roku
wraz z mężem zaczęła przekształcać wyspę Mustique w raj dla sławnych i
bogatych. Podarowali kawałek ziemi księżniczce Małgorzacie, która
zbudowała tam swój ulubiony dom. W 1971 roku Anne Glenconner została
damą dworu księżniczki Małgorzaty i zachowała tę pozycję, towarzysząc
Małgorzacie podczas wielu państwowych wydarzeń i zagranicznych podróży,
aż do śmierci księżniczki w 2002 roku. Lord Glenconner zmarł w roku
2010. Obecnie lady Glenconner mieszka w wiejskim domu w Norfolku
Brak komentarzy: