Cienie bitwy pod Lenino - 12/13 X 1943 r.

środa, października 10, 2018

Cienie bitwy pod Lenino - 12/13 X 1943 r.

Przechodniu idź i powiedz Polsce...

Zapomniano o NAS. A czy to NASZA wina, że nie zdążyliśmy do generała Wł. Andersa? Nie wyszliśmy z Jego armią do Palestyny, aby później pazurami wydzierać krok po kroku na wzgórzach masywu Monte Cassino?

Przechodniu idź i powiedz Polsce...

Nikt nas nie pytał, czy chcemy służyć pod Berlingiem, Bewziukiem, Korczycem  czy Sokorskim. Nie myśmy wymyślili kuricę! Naszym Orłem był ten na tarczy Amazonek. 

Przechodniu idź i powiedz Polsce... 

Szliśmy także z ałtajskiego kraju, astrachańskie pokonywaliśmy szosy, brnęliśmy w śniegach Sybiru, aby dojść do Armii! Naszej Armii! Polskiej Armii! Nie byliśmy komunistami, nie byliśmy kolaborantami, nie byliśmy najemnikami sowieckiej władzy!

Przechodniu idź i powiedz Polsce...

Rzucili nas do boju na te przeklęte Połzychy, Trygubowy i Lenino! I ta rzeka Miereja! W bój poszły pułki piechoty (1, 2, 3) 1 Dywizji im. T. Kościuszki. Czy nie tego samego patrona czcili dzielni lotnicy Dywizjonu 303? O nich filmy, a dla nas?

Przechodniu idź i powiedz Polsce...

Poszliśmy w bój. Ale nie, jak na defiladzie, jak chce to rzewnie wspominający walkę gen. Zygmunt Berling. Zgotowano nam rzeź. Jeśli kto nie znał pól bitew I wojny światowej, tych z Flandrii, teraz mógł poznać smak krwi, bólu, rozgoryczenia i bezsilności. Bo Sowieci zrobili wszystko, aby nas tam wybito!

Przechodniu idź i powiedz Polsce...

Szliśmy na te przeklęte wioski z myślą o Polsce. Tej nad Wartą, Wisłą, Wilią i Pełtawią! Wracaliśmy do Gniezna, Krakowa, Warszawy, Tarnopola, Lwowa i Wilna. A z piersi naszych dobywał się śpiew:

Spoza gór i rzek
Wyszliśmy na brzeg.
Czy stąd niedaleko już
Do grających wierzb, malowanych zbóż?
Wczoraj łach, mundur dziś,
Ściśnij pas, pora iść.
Ruszaj, Pierwszy Korpus nasz,
Spoza gór i rzek na Zachód marsz!* 

Przechodniu idź i powiedz Polsce...

1600 z nas zginęło, zaginęło bez wieści lub dostało się do niewoli. Czy ta ofiara nie była ofiarą za Ojczyznę? Nie doszło wielu z nas. 510 zostało tam, choć tak bardzo pragnęliśmy zobaczyć swoje miasta, miasteczka, wioski i zaścianki szlacheckie.  Na Sybirze lub Kazachstanie zostawały nasze rodziny. 

Przechodniu idź i powiedz Polsce... 

12 i 13 października 1943 r.  w drodze do Polski stoczyliśmy bój o LENINO! Przecież wyryto jej nazwę na płycie Grobu Nieznanego Żołnierza! A kto tam w nim leży, jak nie obrońca Kresów z 1918 r., jeden z bezimiennych Lwowskich Orląt.

Przechodniu idź i powiedz Polsce...

Trudno. Zmienił się świat. Nie ma obchodzenia święta Ludowego Wojska Polskiego każdego 12 X. Taka polityczna poprawność. Ale bez salwy? Bez honorów? Pisanie o nas... żołnierze tragiczni albo janczarzy Berlinga? Jakim prawem obraża się naszą pamięć wobec naszych dzieci, wnuków i prawnuków?

Przechodniu idź i powiedz Polsce...

Nie plujcie na nasze groby! Nie rzygajcie na naszą pamięć? Dlaczego?! Jakim prawem?! Nie ma zgody mopanku!...

Przechodniu idź i przypomnij Polsce,

żeśmy polegli wierni w Jej służbie.

* http://www.sww.w.szu.pl/index.php?id=slowo_92 (data dostępu 30 IX 2018)