Spotkanie z Pegazem (117) Wojciech Młynarski "Lubię wracać tam gdzie byłem"

środa, marca 14, 2018

Spotkanie z Pegazem (117) Wojciech Młynarski "Lubię wracać tam gdzie byłem"

15 marca. To już jutro. To już rok? Nie ma z nami Wojciecha Młynarskiego. To jakby wielu z nas okradziono. Nie mamy nadziei na żadną nową strawę duchową, refleksyjną, natchnioną, ironiczną, ba! wzniosłą. Mógłbym tak wymieniać bez końca i dokładać kolejne epitety. Rok, to dwanaście miesięcy. Arytmetyka czasu bezwzględna dla każdego, kto odszedł. Powrotu nie ma. Wskrzeszenia brak.

Nie klasyfikuję piosenek, śpiewanych felietonów Mistrza. Mam wiele ulubionych. Z wieloma zaprzyjaźniłem się tak dawno, że wstyd się do tego przyznawać. Chwilami, pewnie jak wielu, myślę Młynarskim, cytuję Go. Na I rocznicę zgonu wybrałem wiersz/piosenkę "Lubię wracać tam gdzie byłem". W tym roku mija XXXV lat od powstania tych lirycznych strof. Cenię różne interpretacje muzyczne tego utworu. Sięgam dość często po wykonanie Michała Bajora.

Co dzień nas gna
W nowe strony zadyszany czas.
Sto dat, sto spraw
Wciąga nas, gna nas.

I moje dni
Wszechobecny pośpiech, czasu znak
Naznaczy mi,
Może przez to tak lubię:

Lubię wracać tam, gdzie byłem już
Pod ten balkon pełen pnących róż,
Na uliczki te znajome tak.
Do znajomych drzwi
Pukać myśląc, czy,
Czy nie stanie w nich czasami
Ta dziewczyna z warkoczami.

Lubię wracać w strony, które znam,
Po wspomnienia zostawione tam,
By się przejrzeć w nich, odnaleźć w nich
Choćby nikły cień, pierwszych serca drżeń,
Kilka nut i kilka wierszy z czasów,
Gdy kochałaś pierwszy raz.

W samym środku zdyszanego dnia
Oglądasz się tak jak ja, jak ja.
Oglądasz się
Tam, gdzie miłość zostawiłaś, swą
Ty jedna mnie umiesz pojąć, bo lubisz:

Lubisz wracać tam gdzie byłaś już
Pod ten balkon pełen pnących róż,
Na uliczki te znajome tak.
Do znajomych drzwi
Pukać myśląc, czy,
Czy nie stanie w nich czasami
Tamten chłopak ze skrzypcami.

Lubisz wracać w strony, które znasz,
Do mej twarzy zbliżyć twoją twarz,
By się przejrzeć w niej,
Odnaleźć w niej
Choćby nikły cień, pierwszych serca drżeń
Kilka nut i kilka wierszy z czasów,
Gdy kochałaś pierwszy raz.*

Mam to samo. Lubię wracać... Tylko, że coraz smutniej w tych miejscach. Nie ma ludzi na tych znajomych uliczkach. Dla mnie to nie tylko skutek starzenia się. Za kilkadziesiąt dni skończę 55. lat. Średnia wieku w linii męskiej (na przestrzeni ostatnich dwustu lat), to niespełna 69. lat. Kiepska perspektywa. Za 14. lat może mnie nie być?

Zobaczcie, co narobił mistrz Wojciech! Bawię się w statystykę i demografię historyczną, tak przez mnie nie kochaną na studiach? Nie mogę szukać tamtej dziewczyny z warkoczami, bo by mnie żona zabiła. Pradzieje. Swoją droga ciekawe czy przechowuje jeszcze ten swój warkocz?...

26 marca przypadnie 77-ta urodzin Mistrza. Nie zapominajmy. Kocham ten cytat z "Szajby":

Poprzez życia rwące fale
Człowiek tłucze się jak łajba,
Z wierzchu bywa – wcale, wcale,
Ale w środku – taka szajba…

Trzeba wiedzieć, kiedy w szatni płaszcz pozostanie przedostatni. Absolutnie! Absolutnie! 

* Wojciech Młynarski "Od oddechu do oddechu", Prószyński i S-ka, Warszawa 2017, s. 250-251