historia i ja: J. Nowak-Jeziorański

Pokazywanie postów oznaczonych etykietą J. Nowak-Jeziorański. Pokaż wszystkie posty

sobota, sierpnia 03, 2024

Głosy o powstaniu warszawskim (02) - Anna Anders-Nowakowska

"Nie chcę tutaj wchodzić w jakiekolwiek dyskusje, czy Powstanie było konieczne czy nie, czy musiało wybuchnąć czy nie, czy Warszawa byłaby równie zniszczona przez Hitlera i Stalina w wyniku walk obronnych lub z wyroku jak niszczona była po Powstaniu" - to głos pani Anny Anders-Nowakowskiej (1919-2006) . Temu też służy ten okoliczny cykl: nie dyskusja wokół tematu, ważenie za i przeciw, ścieraniu się. Pragnę przytoczyć kilka spojrzeń i głosów o powstaniu. Zaczęliśmy od Stefana Kisielewskiego, teraz uczestniczka, łączniczka "Hanka" w sztabie pułkownika "Radwana" (Franciszek Pfeiffer). Cytuję z książki, jaką Autorka poświęciła swemu Ojcu [1] Ograniczę się tylko do momentu wybuchu walk i jej stosunku do powstania warszawskiego.

piątek, stycznia 13, 2023

Kazimierza Kutza - kilka nauk do przełknięcia... (2004-2005)

"Kazimierz Julian Kutz – polski reżyser filmowy, teatralny i telewizyjny, scenarzysta, nauczyciel akademicki, publicysta, pisarz oraz polityk. Wykładowca Uniwersytetu Śląskiego i krakowskiej PWST" - podpowiada nam internetowa skarbnica wiedzy wszelakiej, czyli Wikipedia. Wstydem by było brak choćby tel elementarnej wiedzy na temat. Kazimierz Kutz (1929-2018). Nie twierdzę, że był to człowiek łatwy. Wręcz przeciwnie! Chwilami zadziora! Chwilami napastliwy! Bez wątpienia uparty Ślązak! Może stąd jego hardość w ocenach i atakach, chwilami ocierających się o skrajny nacjonalizm. Nie mnie to teraz tu oceniać.

wtorek, lipca 31, 2018

Powstanie warszawskie w dokumentach - 1 sierpnia - dzień pierwszy

Zbliża się 1 sierpnia.

Rocznica wybuchu powstania warszawskiego wpisała się w kalendarz obchodów państwowych. Nadano im bardzo wysoka rangę. Pokolenie Kolumbów doczekało godnego upamiętnienia swego heroizmu, poświęcenia, przelanej krwi.

Znów rozbrzmiewać będą powstańcze pieśni. Nad śpiewnikami pochylą głowy młodzi i starsi. Najważniejsze będzie, aby przypomnieć sobie małą dziewczynkę z AK-a, z vis-em iść na czołgi, aby nie zaginęła pamięć o warszawskich dzieciach, co poszły w bój. Pytanie na ile deformuje się (po raz kolejny zresztą w historii) ocenę tego, co rozegrało się na ulicach Stolicy w czasie 63. dni walk.

Strony