niedziela, listopada 21, 2021
Spotkanie z Pegazem - 177 - Tyrtajos "Rzecz to piękna".
Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu,
Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny;
Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca,
Wnet żebrakiem się staje – los to najgorszy ze wszystkich –
Jako że z miłą swą matką i ojcem staruszkiem się błąka,
Dzieci maleńkie przy sobie mając i prawą małżonkę.
Wówczas wrogość go wita wśród ludzi, do których przybędzie
Przed niedostatkiem uchodząc, biedą nieszczęsną trapiony,
Hańbą rodzinę okrywa, zeszpeca wygląd swój świetny,
Wszak niesława, a także zło tuż za nim podąża.
Skoro więc błędny wygnaniec żadnego nie budzi współczucia,
Żadną czcią się nie cieszy, przyszłość też rodu niweczy,
Walczmy mężnie w obronie tej naszej ziemi i dzieci,
Choćbyśmy zginąć musieli, życia swojego nie szczędźmy.
Nuże, młodzieńcy, walczcie, a jeden przy drugim niech wytrwa,
Myśli o szpetnej ucieczce nie dopuszczajcie, ni strachu,
Ale sercom w swych piersiach przydajcie wielkości i męstwa,
Lęk przed życia utratą, z wrogiem się starłszy, odrzućcie,
Tych zaś, którym już wiek poruszania się lekkość odebrał,
Nie zostawiajcie, uchodząc z bitwy, starców czcigodnych. (...)
Zatem niech każdy wytrwa w rozkroku stając, a obie
Nogi niech oprze o ziemię mocno, i zęby zaciśnie.***
To jest właśnie ta swoista wartość dodana, jaka wynika z pisania tego cyklu tematycznego: poezja! Zaklęta w niej moc i siła. Okazuje się, że wierz "Rzecz o pięknie" jest najbardziej znanym utworem Tyrtajosa. Dla mnie to novum! Mimo późnej pory pisania chciałbym to i owo jeszcze napisać. Nie chcę jednak nadymać tego odcinka tylko wtórnym zachwytem. Los jest łaskawy, skoro podpowiedział mi, że ktoś takie tworzył w VII w.p.n.e. Warto było tu i ówdzie pogrzebać. A, że z jednego pisania narodziło się drugie? Super! Brawo! O to chodzi. Życzę każdemu takich odkryć. I do następnego "Spotkania z Pegazem".
_______________________________________
Brak komentarzy:
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.